Selah Sue straalt in Hertme

Belgische artieste in het mooiste openlucht theater van Nederland

Tekst: Bettina Wargerink / Foto's: Willem Stolk. ,

Selah Sue speelt met haar zeskoppige band het dak van openluchttheater Hertme eraf! De kleine veelzijdig dame veroorzaakt een 10 op de schaal van Richter, maar pakt je ook in met fluweelzachte tonen en haar omfloerste stemgeluid.

Aan de vooravond van haar Amerikaanse en Canadese tour staat Selah Sue met haar band donderdagavond in het openluchttheater van Hertme met in het voorprogramma Jeangu Macrooy. Jeangu opent gedurfd met een a capella nummer dat het theater met Afrikaanse klanken vult. Dan begeleidt hij zichzelf op de gitaar en brengt hij de nummers van zijn EP Brave Enough ten gehore. ‘Gold’ klinkt krachtig en met een mooie drive gebracht staat het nummer als een huis. De sfeer in het theater wordt met het vallen van de avond steeds intiemer. ‘Monsters’ zingt hij en doet je door de creepy toon over je schouder kijken. eangu is zich bewust dat het publiek staat te popelen om Selah Sue te horen, maar geeft een prachtig optreden. Het is te hopen dat hij over niet al te lange tijd voor zijn eigen publiek mag staan!

Dan is het wachten op Selah Sue. Eindelijk, als de duisternis compleet is verschijnt de ster en stralen doet ze! Klein gezongen met alleen haar gitaar pakt ze het theater in met ‘Always Home’. De band met toetsenist, drummer, bas en gitaar samen met twee backing vocals komen haar met het zwoele ‘Daddy’ bijstaan. Het publiek is meer dan enthousiast. 

Selah Sue toont zich van vele markten thuis. Van hip hop tot jazz, klein gezongen of bombastisch uitgepakt: ze brengt het allemaal zuiver en schijnbaar moeiteloos voor het voetlicht. De bandleden krijgen allemaal de ruimte om binnen het voorstellen het podium voor zich op te eisen en dat lukt hen allemaal. Het publiek, naar schatting zo’n 3000 man, wordt met ‘Crazy World’ flink opgezweept.

Dan is er een scherp contrast waaruit de veelzijdigheid van deze kleine Belgische dame goed naar voren komt. Een klassieker uit Porgy and Bess: ‘I love you Porgy’, even op adem komen na het overdonderende geluidsgeweld van up tempo nu een klein gezongen juweeltje met alleen piano. Het publiek schakelt niet zo makkelijk over en het blijft wat rumoerig.

Met het breekbare ‘Break’ wordt het volume weer langzaam opgebouwd en met ‘I Won’t Go For More’ krijgt ze het publiek weer helemaal mee. ‘Fade away’, ‘Sadness’, ‘Peace of Mind’ vullen het theater dat zich steeds hult in andere kleuren en lichtcomposities, dan weer intiem en dan weer de ruimte opzoekend. ‘Together’ is de grand finale en zet de swingende menigte op zijn kop! Gelukkig volgt ‘Raggamuffin’ nog als toegift en dan verlaat Selah Sue het podium. America, here she comes!