Intieme optredens in Paradijs van Fields of Joy

Genieten van lokale en (inter)nationale acts in een bijzondere omgeving

Tekst: Sjoerd van Ommen / Foto's: Willem Stolk. ,

Fields of Joy heeft een heel speciaal podium: het Paradijs. Er is maar één manier om daar te komen en dat is met de boot. Lees hier het verslag van deze bijzondere stage met onder andere Jeangu Macrooy, Janne Schra en NNENN.

Wachtend op de boot staat Jeangu Macrooy zijn nummers en covers ten gehore te brengen bij podium de Steiger. Wat een genot om naar te luisteren. Mensen liggen op festivalkleedjes te relaxen en luisteren naar een singer-songwriter met ontzettend veel potentie om op grotere podia te spelen. Het is muziek om lekker bij weg te dromen, maar toch wakker bij te blijven.

Na de prachtige klanken van Jeangu komt de boot in zicht met daarop Laurens ten Den. Hij en Thijs Kemperink wisselen elkaar af in het vermaken van mensen op de boot. Onderweg naar het Paradijs brengt Laurens poëzie ten gehore in het Twents. Of zoals hij zelf zegt: “Shakespeare kon geen plat, dus ik heb het voor hem vertaald.”

Eenmaal aangekomen in het Paradijs staat daar Arthur Adam die als gastheer Eva De Roovere aankondigt. Adam en Eva in het Paradijs. Dan weet je dat je goed zit! Het nummer ‘Something New’ brengt je gelijk in een paradijselijke sfeer. Het gebied is versierd met dromenvangers en matrassen om ultiem te relaxen. De tijdelijke paradijsbewoners luisteren aandachtig, maar De Roovere zet ze toch even aan het werk. Met haar mooie zachte g verzoekt ze de mensen mee te zingen. En dat lukt! "U kan zeer schoon zingen!", zijn haar woorden na het nummer. Natuurlijk doet de Vlaamse ook ‘Fantastig toch’, die bij velen bekend is in de versie ‘Slaap lekker’ met Diggy Dex. Bij dit nummer zie je de meeste monden op en neer gaan om mee te zingen met het refrein.

Aan de andere kant staat een kleiner podium en daar mag Jasper Slaghuis uit Enschede zijn zelfgeschreven songs laten horen. Hij begint heel krachtig. Het is een stem die binnenkomt, je raakt en waarvan je kippenvel krijgt. Prachtige luistermuziek en passend in het Paradijs. Jasper Slaghuis heeft maar kort de tijd, maar dit smaakt naar meer.

Janne Schra speelt in een akoestische setting met gitarist Laurens Radstake. Ze begint melancholisch. Akoestisch doet ze vooral melancholische nummers en met band is het heel wat anders, vertelt Schra lachend. Op een gegeven moment voelt ze aan dat mensen liever vrolijkere muziek willen horen en dan schakelt ze om. Het vrolijke ‘Everything I Do Ooh Ooh’ wordt ingezet.

Aan het einde zegt Janne: “We kunnen er op zich nog één doen.” Het publiek stemt daar duidelijk mee in. ‘Good Now’ wordt ingezet tot grote tevredenheid van de 'tijdelijke eilandbewoners'.

De Overijsselse sensatie NNENN heeft ook een plekje op dit podium gekregen. Waar eerder Johanneke Ter Stege en Tonny Nobel met zijn tweeën op het podium waren te vinden hebben ze vandaag cellist en bassist Jurriaan Westerveld meegenomen. Het klinkt energiek, ze zijn geconcentreerd en de uitvoering is mooi. De toevoeging van de popcellist/bassist heeft toegevoegde waarde. Zeker live. Jurriaan is expressief, volgt maar leidt soms ook. De nieuwe nummers klinken minder elektronisch. De teksten zijn ijzersterk en Johanneke durft zich daarin bloot te geven. NNENN is een ware beleving en een aanrader om heen te gaan.

Terwijl de zon ondergaat is er nog een lekker toetje in het Paradijs: Pauw. Eerder op de dag stonden ze op het hoofdpodium, maar dit is een heel intieme en kleine sessie. Aan het oorverdovende applaus na de aankondiging kun je al horen dat Pauw ontzettend populair is. Met vier man passen ze net op het kleine podium. De vertrouwde klanken van ‘Shambhala’ klinken in het mooie stukje bos op het Hulsbeek. En dat is de slagroom op de appeltaart in het Oldenzaalse Paradijs. Wat een fijn festival!