CUT_ & Vök

Een bijzondere benaming èn ervaring

Review: Mieke Hissink Foto's: Niels Jalving & Martijn Veenman ,

CUT_ en Vök speelden afgelopen zondag in het Burgerweeshuis in Deventer, twee bijzondere bands die beiden een mystiek geluid hebben neergezet. Verdronken in de diepe klanken vloog de zondagavond voorbij.

De avond begint met een sessie van CUT_ (spreek uit als CUT Underscore), een Amsterdams duo, bestaande uit producer Sebastiaan Dutilh en zangeres Belle Doron. Het duo maakt elektronische muziek geïnspireerd door bands als Massive Attack of James Blake. Hun muziek is een afgeleide van de oude Engelse Trip-Hop, waar elementen uit de hedendaagse dance, maar ook hiphop, jazz, reggae en rock in terug te vinden zijn. Daarnaast laten we ons vanavond bedwelmen onder de diepe beats en de pure en oh-zo zuivere stem van zangeres Belle.
CUT_ bracht in 2014 hun eerste album uit, dit wordt echter overstemd door de cover die ze doen van het nummer ‘Papaoutai’ van de Belgische artiest Stromae. Een groot succes, het nummer wordt vanavond ook vol overgave gebracht! Maar nummers als ‘Trigger’ en ‘Tactics’ klinken misschien nog wel fijner, de stem van Belle sleurt je mee in een diepe en fijne trip.
Ze zetten een relaxte set neer, die breed georiënteerd is. Het samenspel van het duo is leuk om te zien, vol enthousiasme en passie weten ze het publiek te boeien. De oude house stijl komt misschien soms wat te veel naar voren, maar toch blijft het een interessant duo om naar te luisteren. De lichtshow/visuals afkomstig van Hidde de Jong maken het plaatje compleet, een goede ondersteuning.
Wat wel bijzonder is, is dat er amper 40 man in de grote zaal staan, dit voelt toch wat koud en leeg aan. Zonde dat Deventer en omstreken hier niet voor uitloopt. Een relaxter einde van je weekend kun je je niet wensen.

Na CUT_ is Vök aan zet.
Vök is een jonge IJslandse band met muziek die te scharen valt onder Indie-electro. In 2015 hebben ze hun doorbraak in Nederland, de reacties zijn lovend en wij zitten dus ook gespannen te wachten tot de band van start gaat. Vök opent met een zwoel nummer, op de achtergrond hoor je de klanken van een zingende saxofoon wat het plaatje compleet maakt. Vol overgave en passie zingt zangeres Margrét Rán haar eerste tonen. Samen met de saxofonist Andri Már heeft ze de band opgericht en wanneer gitarist Ólafur Alexander zich bij de band voegt is de het trio in de zomer van 2013 compleet. In 2014 hebben ze hun debuut ep uitgebracht met daarop volgend in het voorjaar van 2015 hun tweede ep Circles. De eerste single van deze ep werd internationaal opgepakt. Ook hun tweede nummer ‘Waterfall’ is een succes.


Het stemgeluid van Margrét is zuiver en zacht, de nummers klinken intens. De band gaat totaal op in hun eigen muziek. Toch is er ook contact met het publiek, de band oogt sympathiek!
De sfeer tijdens de nummer is dromerig. Wel merk je dat de muziek niet iedereen even goed in zijn greep heeft. Nummers lijken erg op elkaar, waardoor het concert kabbelt en de aandacht wegebt. Het enthousiasme over de band is verdeeld. Prima muziek om het weekend mee af te sluiten, al had uw verslaggever er stiekem misschien toch iets meer van verwacht.