Jacco Gardner brengt Metropool in psychedelische sferen

Kleine zaal Hengeloos poppodium eigenlijk al te klein voor muzikaal 'wonderkind'

Tekst: Jasper Van Poelgeest / Foto's: Willem Stolk. ,

Voor het grote publiek leek hij vanuit het niets opgedoken. De 25-jarige multi-instrumentalist uit Hoorn werd snel opgepikt door de internationale muziekpers en gelijk gebombardeerd als grote belofte. Toch heeft hij in het verleden ook niet stil gezeten en vormde hij eerder, samen met Hugo van de Poel, The Skywalkers en was 'de vierde man' bij Lola Kite. Vanavond 5 april staat hij in een uitverkocht Metropool.

Net teruggekomen van zijn tour door de USA, waar hij onder andere veelvuldig speelde op SXSW, staat hij in een bomvol Paradijs in Hengelo. Het ging snel, heel snel, met het wonderkind dat Jacco Gardner heet. Voordat zijn debuutalbum 'Cabinet Of Curiosities' wereldwijd uitkwam, waarvan de Benelux release werd verzorgd door het befaamde Excelsior Recordings, bracht hij eerder twee 7” singles uit. Singles die nu inmiddels ware collector's items zijn geworden.

Opener van vanavond is Twin Shades, een psychrocktrio met leden verspreid uit de lage landen en Duitsland. Tijd om er lekker in te komen, hebben de heren blijkbaar niet nodig want ze laten hun mix van garagerock en psychedelische '60's muziek gelijk tot achter in de zaal doorklinken. Zo warmen ze in een krap half uurtje het massaal toegestroomde publiek op.

Opvallend is de variatie in het publiek, van jong tot oud. Zonen die hun vaders mee hebben genomen en vice versa. Af en er is zelfs een compleet gezin te ontdekken. Allen nieuwsgierig naar het verschijnsel wat Jacco Gardner heet. Met zijn psychedelische freak-beat is het geen genre wat live alleen uitgevoerd kan worden. Daarom heeft hij een band gevormd met Jos van Tol op drums, Keez Groenteman (Lola Kite, High the Moon) op gitaar en zo heeft bassist Jasper Verhulst zelfs zijn rol in Moss opgezegd om Gardner live bij te staan.

Ze openen met het instrumentale 'Cabinet Of Curiosities' waarna de sfeer er al gelijk in zit. Dat de band in korte tijd veel optredens gedaan heeft, is duidelijk te merken. Ze zijn erg op elkaar ingespeeld en hebben bijna geen oogcontact nodig. De stoïcijnse houding van drummer Van Tol, waarbij de inmiddels cliché geworden vergelijking met Ringo Star geen misvatting meer is, geeft een onbewogen indruk die de rest van het optreden niet zal veranderen.

Op de achtergrond worden nostalgische filmpjes uit de oude doos geprojecteerd waardoor het in de bomvolle zaal voor het achterste publiek ook zeer vermakelijk is. Veel ruimte neemt Gardner niet om tussen de nummers door het publiek toe te spreken, maar laat wel blijken dat het fijn is om weer een keer voor het Nederlandse publiek op te treden. In een fijn tempo wordt het gehele debuutalbum erdoorheen gespeeld waarbij 'Lullaby' zich ontpopt in een orgie van geluid, de beelden op de achtergrond illustrerende. Een optreden met fijn, gedetailleerde uitgevoerde liedjes waarbij het knap is hoe Gardner zijn publiek weet mee te zuigen in zijn wereld.