Terwijl in Hedon de mensen dicht op elkaar gepakt staan, is het grote podium slechts bezet door een klein, schattig meisje met een gitaar. Met zachte stem zegt ze in gebrekkig Nederlands: “Hoi, ik ben Rachel uit Schotland.” Ondanks haar lieve begin, blijkt Rachel Sermanni meer in haar mars te hebben. Ze heeft een prachtige stem, haar hoge tonen zijn zuiver en vrouwelijk, terwijl ze ook over een stoer laag geluid beschikt. Haar akoestische set bevat een groep lichte popsongs en een paar droevige indie nummers. Rachel heeft muzikaliteit en toegankelijke liedjes, maar het is allemaal net wat te veilig.
Fink: betoverende eenvoud
Subtiliteit krijgt een uitverkocht Hedon muisstil
Het Zwolse Hedon is geheel uitverkocht. Vanuit het hele land komen bezoekers naar het verre oosten. Getrokken door de goede verhalen over de live-optredens van Fink. Gaat hij Zwolle betoveren met zijn muziek?
De set van Fink kan je ook veilig noemen, omdat hij met slechts beperkte middelen, zittend op een stoel met een gitaar, de show speelt. Maar verder is het alles behalve veilig. Fink heeft een lange lijst van albums; eerst als techno-dj en daarna als singer-songwriter. Zijn muziek heeft een eigen sound, waar hij niet snel van afwijkt. Maar binnen het genre zal hij zich altijd blijven ontwikkelen. Klonk hij op zijn debuut als singer-songwriter Biscuits For Breakfast nog als een jongeman, inmiddels klinkt er een behoorlijk doorleefde stem met een rauw randje.
Zijn zware, folky stem komen live goed tot zijn recht bij nummers van het laatste album Perfect Darkness als 'Yesterday Was Hard on All of Us' en 'Berlin Sunrise'. Tijdens dit laatste nummer blijkt dat Fink bewust voor een subtiele setting heeft gekozen. Op het podium staan een groot aantal bureaulampen van IKEA, die Fink delicaat verlichten en meedeinen met de spanningsboog van elk nummer. Zo is 'Fear Is Like Fire' zeer sterk verlicht en wordt hierdoor bijna een powerpunknummer.
Deze schemerlampen passen wel bij Fink, hij houdt niet van teveel poeha, maar wil wel aandacht voor zijn muziek en spel. Het is een man van details, zo ook hoe hij zijn gitaar bespeelt. Ook de drummer weet zich te onderscheiden met zijn tweede stem en zijn beheersing van gitaar en drums.
Fink draait op muzikaliteit. Zijn kennis van muziek en klanken brengen het publiek een avond vol hoogtepunten. Met open mond en ogen dicht worden ze meegevoerd met aan het eind het prachtig akoestische 'Pretty Little Thing'. Zonder teveel bombarie weet Fink iedereen anderhalf uur te laten genieten van pure en echte songs. Oftewel: betoveren