Wolfendale is een vijfmansformatie uit Eindhoven. De band bestaat uit Sander Strick (zang, gitaar), Marc van den Boom (basgitaar),  Rudolf van Bree (drums), Tijn Berkelmans (gitaar) en  Remko Jansen (toetsen). Het debuutalbum ‘Foghorn’ kwam in oktober uit en de band toert op dit moment door het land. Vorige maand was de groep nog in DWDD te bewonderen.  
Op het podium staat een  groep doorgewinterde artiesten . De nummers klinken dromerig en soms ook heel intens. Zoals ook het ‘Doctor Henry Kazoo’.  Deze track doet ook wel een beetje denken aan een mooi melodieus Beatles nummer. Hoogtepunt is de hit ‘Crackling Jolts’. Een aanstekelijk nummer dat werkt en ontzettend goed in elkaar zit. Helaas valt de publieke belangstelling tegen, maar daardoor laten de Eindhovenaren zich niet  afleiden en spelen een sterke gig.  

Dan is het tijd voor Tika. Het samenwerkingsproject tussen Marien Dorleijn van Moss en David Pino van El Pino & the Volunteers is erg indrukwekkend en heeft prachtige songs opgeleverd. Deze coöperatie kwam tot stand tijdens een opdracht van ‘In A Cabin With’ waarbij beide alleskunners in Canada speelden met lokale muzikanten. Zo ontstond al snel een chemie tussen het tweetal.
De intro van het optreden in het Burgerweeshuis is erg bijzonder. Aan de hand van een korte documentaire wordt het verhaal vertelt van Carel Struyken,  een boomlange Nederlandse acteur die onder meer een rol in de film ‘Star Trek: The next generation’ vertolkte. Hij is tegenwoordig woonachtig in Los Angeles, Amerika . Het duo maakte de soundtrack voor deze prachtige beelden. Het nummer dat hierop is geïnspireerd  ‘For Better Or For Worse’ past precies bij de mooie vergezichten en shots van Struyken.  
De show laat zien dat twee getalenteerde en enthousiaste muzikanten elkaar blindelings aanvoelen, alsof ze al jaren samenspelen. De band doet singersongwriter songs als ‘Different Shades Of Whites’ en meer elektronisch werk  ‘Here I Go Again’: het doet denken aan Fleetfoxes, wat op zich zeker geen schande is. Wanneer het publiek denkt dat de show over is volgt er nog een verrassing. De band komt van achteruit de zaal in en gaat tussen het publiek in nog een akoestisch nummer spelen. Een cirkel vormt zich om het duo en afsluiter van de avond is het nummer ‘The Chain’ van Fleetwood Mac. De aanwezige mensen genieten met volle teugen en hebben een heel erg mooie Dickensavond.