“Dit is, denk ik, de beste plaat ooit gemaakt. Echt bizar dat als ik hem draai op m’n werk in platenzaak Sounds, kleine kinderen tot oude opa’s ieder liedje meezingen. Het is zo knap dat het heel makkelijk is om naar te luisteren, terwijl de liedjes zoveel lagen en geniale arrangementen hebben. Het is eigenlijk heel toegankelijke muziek, maar toch zit het zo ingewikkeld in elkaar. Er zitten zoveel elementen in de plaat; klassiek, maar ook hip-hop, funk en pop. Persoonlijk heb ik altijd met de clip van Thriller meegedanst als die werd uitgezonden op MTV of TMF. Zo is mijn danscarrière beëindigd, haha. Maar hij is wel echt iemand geweest die bij mij het zaadje heeft gepland om ook te willen entertainen. Als klein meisje had ik ook de droom om ooit met hem op het podium te staan. Toen hij dood ging, was ik echt geschokt. Hij was toch onsterfelijk?”
Het debuutalbum ‘LAKSHMI’ van LAKSHMI is onlangs gereleased en lovende reacties van onder andere Eric Corton en Typhoon stromen binnen. Het gaat goed met de band die in april door Nederland toert en onder meer een show in Paradiso geeft. De Haarlemse Zangeres Lakshmi, vernoemd naar de godin van licht en liefde, heeft het hele album zelf geschreven met behulp van onder andere Bart van Liemt (Bade, the Sheer) en Thijs Lodewijks (Wende Snijders), die het album ook produceerde. Hoog tijd om het muzikale DNA van Lakshmi te leren kennen. Na een lange dag repeteren in Patronaat, vertelt ze 3voor12 Noord-Holland over de albums die haar inspireren.
Michael Jackson – Thriller (1982)
Lana del Rey – Born to Die (2012)
“Ik heb deze plaat zo vaak gedraaid in de periode dat ik achttien, negentien was. Het was echt zo’n tijd waar alles naar de shit ging. Alles veranderde en ik had het gevoel dat dit album me echt begreep. Dat je er naar luistert en weet; het komt wel goed allemaal. En dat terwijl het helemaal geen positieve plaat is, maar het zijn zulke sterke liedjes. Ze zingt heel onverschillig op het album, alsof het haar niet boeit. Dat is iets wat ik juist zo tof vind. Ik heb bij vrouwenstemmen vaak dat het snel irriteert wanneer het meer gegil wordt. De sfeer op dit album spreekt me heel erg aan; het zet een beeld neer, een soort film. Je kan het ook niet op de achtergrond aanzetten, want de muziek trekt meteen je aandacht. Ik kan altijd naar dit album luisteren en wegdromen. Ik luister eigenlijk altijd naar de tekst in muziek. Het moet ergens over gaan, maar de betekenis hoeft niet per se duidelijk te zijn. Daar is dit album een mooi voorbeeld van.”
Nina Simone – My Baby Just Cares For Me (1958)
“Bij deze plaat gaat het niet eens zozeer over de liedjes, dat ik daar iets mee heb, maar meer over de persoon Nina Simone. Ik vind haar echt interessant. Ze is gewoon super raar, en haar live-performance is best wel heftig. Vaak maakt ze ruzie met mensen uit het publiek als die door haar heen praten bijvoorbeeld. Maar haar stem is zo transparant dat je het gevoel en de passie er echt doorheen hoort. Er vallen geen details weg. Daarnaast houdt haar stem je echt bij de les; ik kan niet makkelijk in gedachten afdwalen als ik er naar luister. Vroeger hadden we dit album thuis heel vaak aan en het feit dat het album uit zoveel verschillende stijlen bestaat neem ik ook mee in mijn eigen muziek. Ik vind het heel krachtig dat het niet een geheel is van dezelfde stijl, geen eentonig album.”
Alicia Keys – Here (2016)
“Ik begin meteen te glimlachen als ik aan deze plaat denk, want ik vind haar en deze plaat echt te gek! Ik luister al jaren naar Alicia. Het begon vroeger met m’n moeder in de auto. We luisterden naar cassettebandjes in de auto en op de discman, ik voel me oud nu! Toen leerde ik haar kennen. Een paar jaar later ben ik echter afgehaakt bij haar muziek. Ze ging een soort schreeuwen en dat vond ik echt niks. Met dit album dacht ik echt, ze is weer terug! De plaat heeft een enorme maatschappelijke lading; het gaat over milieuproblemen, feminisme en dat soort dingen. Ik denk dat het in deze tijd met Trump heel belangrijk is om die onderwerpen aan te wakkeren en in te zien wat het belang daarvan is. Terwijl het album van Lana del Rey en mijn eigen plaat meer ‘egoïstisch’ en persoonlijk zijn, gaat ‘Here’ over maatschappelijke wereldproblemen en niet alleen over Alicia zelf. Naast de onderwerpen en teksten kan ze ook gewoon belachelijk goed zingen. Volgens mij is haar stem echt een beetje onderschat.”
“Nu zijn het deze vier albums, maar misschien dat ik morgen weer een andere top 4 heb. Frank van Amy Winehouse is een album dat ook in zo’n rijtje thuis hoort”, sluit Lakshmi af.
Van ieder bovenstaand album neemt ze iets mee in haar eigen debuutplaat. Benieuwd geworden? LAKSHMI zie je vrijdagavond 7 april op tv bij De Wereld Draait Door en dinsdag 18 april in Paradiso.