Voor je overzicht: De beste Noord-Hollandse releases van september Voor je overzicht: De beste Noord-Hollandse releases van september

Eind juli van dit jaar verbreekt Dusty Stray een stilzwijgen door zijn single Lists uit te brengen. Hij is al lange tijd actief in de Nederlandse popmuziek en afgelopen maand is Special uitgekomen. De single is op het album Fire Place wat Dusty Stray nog gaat uitbrengen.

Wie naar de single Special luistert lijkt wel We Are The People van Empire Of The Sun erin terug te horen. De single heeft een meeslepende vibe waar Dusty Stray samenwerkt met Stuart Cullen die zowel thuis is in de elektronische als folk muziek. Special combineert de akoestische geluiden van oud instrument uit het Midden-Oosten, de oud, met moderne elektronische 303 synthlijnen en stotterende beats. De terloops gezongen teksten betreuren een mislukte relatie. De luisteraar kan echter wel genieten en dansen op wat in wezen een droevig lied is.

Een drijvende kracht achter het Haarlemse The Irrational Library is Joshua Baumgarten. Afgelopen maand neemt hij met een andere Joshua (Nolet van Chef’Special) het initiatief om een benefietavond te geven in het Patronaat om de Haarlemmers die het minder breed hebben te helpen.

Die thema’s zijn verwerkt in het album Good Busy van The Irrational Library. Het is zoals een citaat wat de band uit de ether aanhaalt: “In een wereld die schijnbaar gek is geworden, is een beetje gezond verstand net zo noodzakelijk als een simpele kop zwarte koffie.” Het is wel zo dat The Irrational Library dit ene geluid met de stijl en het vakmanschap kan bepalen. De basis is op een groove-basis, uiteengezet door Mishal Zeera op basgitaar en Lars van der Weiden op drums; hiermee brengt de band een locomotief in beweging waarop de gitaar en baritonsax van Tom de Haan kunnen voortbouwen. Een sonisch geluid dat tussen de regels door blijft zoeken, om te bereiken waar de meeste muzikanten niet durven te vertoeven. Een muzikaal landschap zo vertrouwd en toch fris en nieuw voor deze tijd. En altijd wachtend en kijkend, klaar om die trein te springen, zijn de poëtische en sociaal ingezoomde woorden van Joshua Baumgarten. Met een stem die naar buiten weerklinkt terwijl hij naar binnen reikt, spreekt Baumgarten tot de wereld als geheel en de enige daarbinnen.

The Irrational Library is een rock-'n-rollband die niet noodzakelijkerwijs het muzikale wiel herschept, maar een manier heeft bedacht om zich te onderscheiden en dat wiel in zijn eigen tempo te laten draaien.

Groovend klinkt het geluid van Smitty en herkenbaar is het ook met zijn raps. In de maand augustus is de single Hellcat al een toffe release geweest en dat geldt ook voor het werk wat hij afgelopen maand heeft uitgebracht met de opvolger van die single.

Op de single Insanity heeft hij op een prima manier de sirene van een ambulance of brandweer in zijn single weten te verwerken. Bovendien kent de single zelfs twee delen, waarbij de intro alleen al je op scherp weet te zetten. De beat is net zo ‘gestoord’ als de tekst zelf. Dat allemaal op een meeslepende flow. Insanity geeft zelfs een persoonlijke inkijk bij Smitty zelf die de innerlijke dialoog voert en waar hij menig introvert individu herkenbaar in de oren zal klinken. Het nummer biedt niet alleen een diepgaand inzicht in Smitty’s reis als artiest, maar ook op persoonlijk vlak.

Overigens heeft Smitty de single zelf geproduceerd. Het tweede deel is uit outtro die totaal anders klinkt als het eerste deel. De outtro op Insanity duurt bijna een minuut.

Marble Waves begint in 2020 met muziek te maken en wel in een lastige periode, want de pandemie legt de muziekwereld helemaal stil. In dat jaar brengt de band de debuut EP uit. Inmiddels is de wereld verlost van het virus en kan er weer heel veel, wat goed is te merken bij Marble Waves. Misschien is dat wel terug te horen in het geluid van de band. Net als de vorige releases over de maand september mag het debuutalbum Endless Drifting ‘meeslepend’ worden genoemd.

Marble Waves omschrijft zelf het geluid als indie folk en ook komen de bandleden uit drie verschillende provincies. Ze wonen in Zuid-Holland, Utrecht en ook Noord-Holland. De releaseshow van hun album Endless Drifting doet de band in Cinetol Amsterdam. De dichtende teksten, het dromerig gitaarwerk en de meerstemmige zang, kenmerkend voor het eerdere werk van de band, komen op dit nieuwe album terug in een vorm met wat meer pop-invloeden. Tegelijkertijd heeft de muziek enkele gewaagde 'donkere randjes', zonder dat de oorspronkelijke akoestische sfeer van de band uit het oog is verloren.

Sowieso is Endless Drifting een stemmig album. Is het alleen indie folk? Niet helemaal. Want het uptempo nummer Let Me Fall heeft zelfs een tikje americana wat ook past bij het verhalende karakter wat Marble Waves laat horen. Er zitten songs in waar je echt bij na kunt denken over je eigen leven zoals over ouder worden en de stemmingen die dat met zich meebrengt. Het debuutalbum Endless Drifting past zeker in deze tijd van het jaar, zoals Wash Away of het titelnummer zelf.

Marble Waves grijpt daar in alle rust terug op hun basis van de eerdergenoemde dromerige teksten en gitaarspel, bijgestaan door een paar prachtige strijkers. Allen de tekst ‘Just grab me’ en ‘Hold me’ is al hartverscheurend. Liefde wat eindeloos drijft. Op Storm vraagt de band zich in het vierstemmig af hoe liefde soms plotseling uit de lucht lijkt te komen vallen. Marble waves weet schijnbare tegenstellingen op te roepen zoals op Paradise. Het lijkt op een liefdesliedje, maar wie goed naar de tekst luistert hoort dat de vorm van liefde in dit nummer niet zo vrolijk is als het in eerste instantie lijkt te klinken. On And On en Warmer In These Lights gaan allebei op hun eigen manier over zelfstandigheid en het volgen van je hart (of je voeten).

Het dansbare Lovesick is de 'moord-zomerhit' die de band begin juli 2023 als single uitgebrengt. Het gaat over hoe liefdesverdriet iemand tot het uiterste kan drijven. Folkpop met dansbare beat en vrolijke melodie waarop je wil meezingen, terwijl de politiesirenes en helikopters je tegelijkertijd achtervolgen en de onheilspellende close harmony je kippenvel bezorgt. Het album wordt afgesloten met Taken Over By The Haze, een up-tempo nummer met pakkend refrein dat 'in circles' in je hoofd blijft zitten.

Marble Waves doet zelfs bij vlagen denken aan het Fleetwood Mac uit het midden van de jaren zeventig.