De zaal is versierd met posters van haar singles en nieuwe album ‘Volatile’. Het zijn mooie, eigenzinnige posters, die in een hoekje achterin te koop zijn. Josephine komt het podium op en begint gelijk met zingen. Haar stem zweeft over de muziek heen en de psychedelische visuals versterken dat gevoel. De visuals zijn gedaan door Michael Cullen en Josephine zelf, ze zijn heel indrukwekkend en professioneel.
Afgelopen vrijdag trad Josephine Odhil op in de bovenzaal van Paradiso. Josephine heeft al op Lowlands gestaan en met haar dromerige muziek belooft het een leuke avond te worden.
Foto's: Rinse Fokkema
Psychedelische visuals
Versierde zaal
Goede chemie werkt aanstekelijk op publiek
'Ik ben heel zenuwachtig, dus sorry als ik wat awkwards zeg'
Na een paar liedjes spreekt ze het publiek even toe: ,,Ik ben heel zenuwachtig, dus sorry als ik wat awkwards zeg”, zegt Josephine. De zaal reageert met gelach en applaus en ze gaat weer door met het volgende nummer. Haar zenuwachtigheid is niet te merken, als ze begint met zingen lijkt ze op te gaan in haar eigen wereld. Ze speelt samen met een bassist, die helemaal in 70s stijl gekleed is en een pianist die enthousiast meespeelt. Met z’n drieën hebben ze een goede chemie die aanstekelijk op het publiek werkt.
Jong en oud
Persoonlijk
Het publiek is een mengelmoes van jong en oud. Al hebben ze wel één ding met elkaar gemeen: iedereen is groot fan van Josephine Odhil. Er wordt met haar gelachen, als ze praat worden mensen in het publiek zelfs door anderen gesust zodat het helemaal stil wordt. Het concert voelt persoonlijk en de ietwat bescheiden zaal voegt toe aan het knusse gevoel.
Daverend applaus
Intiem en bescheiden
Het einde nadert en ze sluit af met drie nummers. Twee daarvan zijn nummers die al wat ouder zijn en sluiten het optreden mooi af. Nog even geniet het publiek van de psychedelische klanken en na afloop volgt er een daverend applaus. Ze doet nog een laatste toespraak en vraagt de zaal om nog even te blijven hangen. Het concert van Josephine Odhil is intiem en bescheiden. Voor hoe zenuwachtig ze was, zet ze alsnog een goede show neer die niet verveelt, ondanks haar zachtere stem. Iedereen leek het naar zijn of haar zin te hebben en de kleinere zaal deed eigenlijk een beetje tekort aan Josephine’s muziek en houding.