Hoop en troost bij Sterre Weldring Hoop en troost bij Sterre Weldring

Langzaam maar zeker begint Sterre Weldring de harten van velen te veroveren. Wie naar haar songs luistert, hoort soms de hartverscheurende momenten door van mensen die worstelen met relaties. Of dat nu de vriendschappelijke relaties zijn of de liefdesrelaties zijn. Op de avond neemt Sterre haar publiek mee in haar eigen gedachtewereld. Sterre treedt regelmatig alleen op of met iemand er nog bij, maar een band op de avond van de releaseshow in de bovenzaal van Paradiso is natuurlijk wel is dit wat je als songwriter en muzikante wil. Voor Sterre die inmiddels al heel wat jaren in Amsterdam woont, is het een thuiskomen. Het zijn niet alleen de songs op Hope And The Aftermath.

Naast het nieuwe werk laat Sterre ook haar materiaal wat ze al eerder heeft uitgebracht, zoals On Hold waarmee ze de avond begint. In de zaal ontstaat alleen al direct een magie. Zeker vooraan in de zaal waar ingehouden, nee, ademloos wordt geluisterd naar wat Sterre vertelt in haar songs. Het is meeslepend en het is ook het materiaal van de EP Lost Lights die Sterre in 2021 heeft uitgebracht. Met uitzondering van Turn Around speelt ze alle nummers van deze EP. Troubled is bijvoorbeeld een nummer waar Sterre in je mee te trekken. Het moeras is de metafoor voor de problemen die Sterre schetst. Filosofisch misschien ook wel, maar dat klopt wel, want Sterre heeft een filosofische bagage.

Over de single Never Your Name die ook op de EP Hope And The Aftermath staat, hoor je de aanwezigheid van iemand die ooit heeft bestaan en bestaat, maar dat de naam liever niet worden uitgesproken. Het is precies de spijker op de kop slaan als bepaalde processen niet zijn verwerkt. Wel praten over de persoon, maar de naam niet meer willen noemen omdat het pijnlijk kan zijn. Dat is ook het geval met Hurtful. ,,Het is het meest verdrietige liedje op de EP”, vertelt Sterre. Als je die pijnlijke gevoelens zo kunt vertalen in een liedje dan ruimt het op. Sterre is bepaald niet de enige songwriter die over de eigen situatie schrijft en waar het hier gaat hoe je in iemand kunt vergissen, maar dat dit ook zoveel verdriet achter kan nalaten. Het contrast is dat verdriet zoals Sterre het brengt het ontzettend mooi maakt om naar te luisteren. De song is de afsluiting van de EP.

Sterre laat tijdens haar ingetogen kan zien als ze alleen staat met de twee zangeressen die de achtergrond vocalen verzorgen. Met een spot op zowel Sterre als de zangeressen, klinken Never Leave You en The Best alsof je ze in de huiskamer hoort en daar is te zien waarom muziek maken een vak is, omdat je een liedje klein kunt spelen. De twee nummers zijn losse singles en staan niet op de eerste EP Lost Lights of Hope And The Aftermath. Wat gezegd mag worden, is dat producer Marg van Eenbergen die opnieuw met Sterre aan deze EP heeft gewerkt, het beste naar boven heeft weten te halen. Een EP die past in de herfst, als de avonden langer worden en dagen korter. Haar muziek laat zich omschrijven als 'melancholische indie-pop' en daar is niets teveel mee gezegd. Als er bomen in de bovenzaal van Paradiso kunnen staan, is het geruis van de bladeren met de stem van Sterre te horen.