Fotoverslag: PACT+ afstudeerstudenten in de Melkweg Fotoverslag: PACT+ afstudeerstudenten in de Melkweg

De band Lamlul trapt de tweede avond af. Ze bestaan uit twee mannen van middelbare leeftijd gekleed in groene en paarse trainingspakken, samen met twee jongens die de gitaar en drums bedienen. Ze zingen nummers met namen als “Boom Boom Party” en “Trieste Lul”. De muziek is hard en beukt door de zaal heen, het is een goed begin van de avond. Eén van de laatste nummers heet “Wat Je Zegt” en gaat over de kunst van het ruziemaken. Ze kondigen het aan met "Wie van jullie heeft er wel eens ruzie met jullie partner?”. Lamlul is grappig, maar vooral ook herkenbaar. 

De volgende act is van bassist Stijn. Hij komt samen met z’n band STXN het podium op. De band bestaat uit twee zangeressen, een toetsenist, een drummer en een gitarist. Na een korte introductie beginnen ze met spelen. Iedereen speelt goed op elkaar in en vooral de twee zangeressen hebben veel plezier samen. Ze spelen een mix van eigen nummers en covers, Stijn’s talent komt naar voren bij een solo. Niet alleen Stijn is erg goed, de rest van de band blijft het publiek boeien met hun veelzijdigheid.

Als een-na-laatste is zangeres en toetsenist Jessica aan de beurt. Ze heeft een felroze, satijnachtig pak aan en gigantische zwarte hakken met plateauzolen. Velen zouden na een stap al omver vallen, maar zij kan het goed hebben. Ze heeft een zachte stem en uitstraling en weet daarmee het publiek in te pakken. Eén van de nummers die ze opdraagt is een cover van Ik Ben Bang van Froukje, daarvoor wil ze wel even haar hakken uitdoen en ze verplaatst zich naar het keyboard. Ze begint goed, maar na een tijdje is ze het even kwijt. Ze probeert het opnieuw, maar weer gaat het mis. Een beetje zenuwachtig verontschuldigt ze zich maar dat blijkt niet nodig, de zaal moedigt haar fanatiek aan en ze herpakt zichzelf en gaat gewoon weer door. Haar eigen lied Isolatie slaat goed aan, mensen in de zaal lijken het al te kennen en zingen mee. Als afsluiter nodigt ze haar vriend Sander het podium op, ook wel bekend als SANN!E. Samen zingen en rappen ze het laatste nummer van haar set, wat gevolgd wordt door een hard applaus en gejoel. 

Tussen de acts door wijst de presentator het publiek op de filmzaal. Daar draaien verschillende studenten dj-sets. Na elke act is er een kwartier tijd om even te kijken en kom je in een andere wereld terecht. Verschillende genres zijn te vinden in de filmzaal en elke keer staat er ook een ander publiek.

Alternatieve hiphop groep SKINC sluit de avond af. Ze beginnen met te vragen of iedereen die zit naar voren wil komen en wil staan. De jongens hebben er zin in en ze halen het laatste beetje energie uit het publiek. De harde bas en teksten als “die flow achterbakser dan een junkie zonder opium” zetten de toon voor hun optreden. Ze zijn brutaal, grappig en met nummers als Snuiftrein zetten ze de zaal op z’n kop. SKINC springt van hot naar haar en neemt het publiek mee. De elektronische klanken gaan goed met hun harde manier van rappen en maakt SKINC een perfecte afsluiter van een veelzijdige avond.