Oxblood verrassende winnaar Popprijs Amstel- en Meerlanden! Oxblood verrassende winnaar Popprijs Amstel- en Meerlanden!

Fifth Element heeft de eer om de avond te starten. Het zijn duidelijk nog jonge artiesten, het aanstormende talent van de toekomst. De gitarist en de zangeres verrassen meteen het publiek met hun soulvolle stemgeluid. Gehuld in jeans en witte t-shirts en door funk-pop gedrenkte muziek die ze ten gehore brengen, waan je je bij een beginnende act uit de jaren ‘80 uit Brooklyn. Geen wonder dat het tweede nummer ook ‘1983’ heet en bevat ook een zeer catchy zomers funk-pop duet.

Ondanks hun leeftijd is door hun goed nagedacht dat er voor elk bandlid een duidelijke rol is weggelegd. Zo wisselen ze elkaar goed af met zang en muzikale stukken, waardoor iedereen in de spotlight wordt gezet. Play Safe wordt ingezet, een boven verwachting goed nummer voor zo een jonge band. Ze krijgen het publiek mee en er is zelfs tijd voor een heuse bas solo.

Waar je zou denken dat ze stoppen op het hoogtepunt hebben ze gewoon nog een nummer in petto Runaway. Het is een cover van Bruno Mars maar het staat als een huis. 

Het is begrijpelijk dat ze in de finale staan van de Popprijs. Wel is er nog steeds veel ruimte voor progressie, dat is niet zo gek met zoveel muzikanten in een band. Gelukkig hebben ze nog jaren voor zich en zal dit zeker weten goed komen!

Je merkt aan iedereen dat dit zeker een kanshebber is om er met het prijzenpakket vandoor te gaan. Met je ogen dicht voelt het daadwerkelijk als de jaren 90, waarin grunge en shoegaze de hitlijsten domineerden. De dromerige, ietwat depressieve sfeer valt als een warme deken over het publiek. Ze hebben duidelijk een volwassen geluid, de combinatie van het gitaarspel en het stemgeluid van zangeres Joy vult moeiteloos de zaal, met het rustigere en vooral kwetsbare tweede nummer krijgt ze bijna de gehele zaal stil. Waarna Oxblood met het grootste gemak door dendert zonder enige stiltes te laten vallen. De hardere jams houden het zeer interessant en zorgen voor een fijne dynamiek in de set.

Je merkt dat deze rasartiesten van de PACT+ opleiding komen, en alles zelf componeren. Een jaar na het afstuderen is het totaalplaatje ook verbluffend goed te noemen. Onder een groot applaus verlaten ze het podium en laten ze iedereen in de zaal overdonderd achter.

Tijd voor de derde band van de avond! Met merkbaar een flinke aanhang vooraan het podium wordt de band Silica onder hard gejuich en gejoel het podium opgeroepen. De kersverse band, opgericht in 2022 staat ook net met hun eerste nummer op Soundcloud.

Ze laten er geen gras overgroeien en de gitaren scheuren meteen goed in de eerste minuten, de wat dromerige zang klinkt richting een jonge Siouxsie Sioux... toch lijkt de zang soms wel iets los te hangen van de band en dat is jammer, aangezien het muzikaal sterk in elkaar zit en het plezier en de energie van het samenspel spat.

De zangeres lijkt als een vis in ‘t water op het podium. Het eerste nummer heet Blauwe Vogel maar dat is een werktitel, voegt de zangeres er snel aan toe. Tijdens het nummer Love Stock laat de zangeres zien dat ze niet alleen kan zingen maar ook prima gitaar kan spelen.

Hitting The Road, de eerste single van Soundcloud wordt vol overgave ingezet. De praterige zang voelt betoverend aan. En het is duidelijk, er staan fans in de zaal, die vol overgave mee feesten met de energie die van het podium af komt.

Tijdens het laatste nummer haalt de gitarist het uiterste uit zijn gitaar. De combinatie van hun zelf gepimpte kleding en muziek maakt het echt een creatieve band. Een band die duidelijk met meerdere genres experimenteert. Het goede optreden wordt na afloop onder gejuich gevierd op het podium met knuffels en high fives.

Deze band weet hoe je het publiek moet inpakken. Met hun geluid grijpen ze je meteen bij je kruis, terwijl de zang van Lotte je naar een hoger niveau tilt. Duidelijk een van de meest gevorderde bands van de avond. Waarbij het bij Oxblood gaat om intimiteit, draait het duidelijk bij Outlaw Queen om energie. Het gitaarspel van Otis (die ook toevallig in Oxblood speelt) voert hier de boventoon.

Het eerste nummer wordt onder luid gejuich ontvangen. Zangeres Lotte haalt met gemak alle hoge tonen, terwijl dit al de derde dag is dat ze een optreden hebben. Bassist Gijs springt er niet minder om en heeft energie voor een heel voetbalstadion.

Toch is het tijd voor een rustiger nummer Dive, waarbij vorige bands soms er last van hebben dat de zang ‘los komt te hangen’ van de band, is er bij de hoge stukken van Outlaw Queen geen sprake van. Het klinkt niet alleen als een geheel, maar zo voelt het ook. Er is duidelijk samenhang bij de bandleden, zo loopt de bassist geregeld naar de drummer om samenspel te creëren. Het is een zeer strakke show waarbij de break een heus kippenvel moment is. 

Na het melodieuze Dive is het tijd voor steviger werk. De eerste moshpit van de avond begint en de zaal en band zijn flink in beweging. Alles duidt erop dat dit niet meer zomaar een bandje is. Het lijkt eerder dat corona hen goed heeft gedaan, Outlaw Queen is echt volwassen geworden. Meeste nummers kunnen zo recht van een album komen van een grote professionele band, zo erg zelfs dat het ‘Part II’ van de fameuze Paramore niet opvalt als cover.

Na meerdere gitaarsolo’s is het tijd voor een drumsolo, terwijl de band t podium afloopt, wordt de zaal getrakteerd op een lekker potje rammen! Met bijna een gehele set van eigen werk levert Outlaw Queen een zeer strakke en energieke show af om je vingers bij af te likken. Het is direct onrustig in de zaal, wie gaat er winnen? Iedereen heeft wel een mening, toch lijkt het direct tussen twee bands te gaan. Zowel Outlaw Queen als Oxblood leveren beide een winnaarswaardige show af.

De jury bestaat uit Wouter Menken, Gijs Oliemans en Marie van der Zalm vluchten snel naar achter om flink in discussie te gaan. De bands staan door de zaal heen en de spanning is om te snijden. Secondes voelen als minuten en minuten als uren. Na twintig minuten is de jury nog niet terug. Het is ook daadwerkelijk geen makkelijke klus. Vier bands met zoveel potentie, kwaliteit en toekomstperspectief. Na flinke strubbelingen backstage in het juryberaad komen ze dan toch het podium op. Elke band wordt bedankt voor hun inzet en Marie benadrukt hoe moeilijk de keuze is geweest, maar ze zijn eruit! Ze hebben een band gekozen die in hun ogen de grootste stappen kan maken met het goedgevulde prijzenpakket.

Flabbergasted lopen de bandleden het podium op. Joy en de band worden gefeliciteerd. Joy kan het nauwelijks bevatten dat ze zojuist gewonnen heeft. Een simpele ingetogen ‘Bedankt’ komt er nog net aan uit. Het zullen wel de zenuwen zijn geweest. Wat ons betreft zijn het vier bands om allemaal sowieso in de gaten te houden! Maar wij van 3voor12 kijken er ook sowieso erg naar uit wat deze prijs allemaal teweeg brengt bij Oxblood en hopen op een fysieke single of EP-release dit jaar!