De afsluiter van de eerste solo clubtour van Merel Pauw, beter bekend als Elmer, is een feit. Het optreden dat eerst is geboekt in de bovenzaal van Paradiso, maar wegens grote vraag verplaatst is naar de Tolhuistuin. Zelfs deze ruimte blijkt bijna te klein. Logisch want eerder dit jaar wint Elmer de Zonneprijs in de grote zaal van Paradiso.

Achtergrond in de theaterwereld

Identiteit is overkoepelend thema

Dat Pauw een achtergrond in de theaterwereld heeft, is overduidelijk. Zo is er een decor, iets wat je in concerten van deze grootte nauwelijks ziet. Ze komt op in een wollen pak, compleet gemaakt met stropdas, loafers en een plaksnor. Die plaksnor valt overigens na het eerste lied al af, een recordtijd deze tour. Met deze outfit introduceert Elmer het overkoepelende thema van het concert, en eigenlijk al haar muziek: identiteit.

In het eerste deel van de show voert Elmer de boventoon door rustige, sombere nummers. Dat betekent overigens niet dat het alleen maar huilen is. De liedjes hebben gewoon een keiharde beat, en er valt genoeg te lachen. Zo start DJ Skipper, de dj en hond van Elmer ‘per ongeluk’ een nummer van Susan en Freek in. Op een gegeven moment zakt het een beetje in, maar dan zegt Elmer: ,,Goed, dit waren alle verdrietige nummers. Ja, ik dacht ik doe ze maar meteen, dan zijn we er maar vanaf!”.

Andere outfit

Hoogtepunt in ‘het blok publieksparticipatie’

Het begin van het volgende deel van de show wordt aangemerkt door de nieuwe outfit van Elmer. Op het podium trekt ze het pak uit en staat ze in haar ondergoed te vertellen over dat het zo speciaal voor haar is dat ze nu in de Tolhuistuin staat. ,,Ik ben wat, en anderhalf jaar geleden begonnen. Ik woon wat verderop, en kijk hoeveel mensen hier nu zijn”, roept Elmer. De hoge energie van Elmer bij de vrolijke nummers is aanstekelijk. Er wordt zelfs achteraan het balkon gedanst.

Hoogtepunt zijn de twee nummers in ‘het blok publiekparticipatie’. Bij de leadsingle van haar laatste EP ELMERS moet de ene helft van het publiek nee schreeuwen, en de andere helft ja. Als je aanwezig bent, kun je niet om een bepaalde taak heen als Elmer daar wat over zegt. ,,Dit nummer heet Politiek Statement. Dus als er journalisten in de zaal zijn, meeschrijven!”, roept de muzikant hard. Bij het andere nummer met publiekparticipatie wordt er aan het publiek gevraagd de zin te herhalen die in het slotnummer van ELMERS te horen is: Wij (Zijn Meerdere Mensen). Dit nummer slaat natuurlijk weer op het overkoepelende thema. Elmer is letterlijk meerdere mensen dit optreden: met elke outfit veranderd de sfeer van het concert.

Gedaanteverwisseling

Refrein meezingen bij ‘Je Vader’ hoogtepunt

Na een kort intermezzo in de vorm van een dj-set van Skipper de hond, komt Elmer terug het podium op in weer een nieuwe gedaante. Dit keer in een rode jurk, met grote sieraden en een pruik. Ze noemt haarzelf Bianca, en doet als laatste deel haar twee minihits: Suzan En Freek (het lied van Elmer, niet het duo) en Je Vader. Iedereen zingt het refrein van de afsluiter mee: ik neuk je vader zonder condoom.

Na afloop staat er een lange rij bij de merchandise stand. De bezoekers van dit soort concert kunnen zeggen dat ze haar nog gezien hebben in de Tolhuistuin, want iedereen lijkt te verwachten dat Elmer alleen nog maar zal groeien.

Gezien: 9/12 in Tolhuistuin