Cloud Café doet jaren '60 herleven in Paradiso Cloud Café doet jaren '60 herleven in Paradiso

In een goed gevulde blauwe, paarse verlichte kleine zaal begint Cloud Café sterk. Tara zet meteen flink in met het nummer In Over Your Head en laat zien wat voor stemgeluid ze in huis heeft. Met gemak zingt ze zuiver en zwoel zachte lage tonen, ook haalt ze met het grootste gemak  hoog uit. Het is sowieso gedurfd om met je best beluisterde nummer (ruim 20.000 afgespeeld op Spotify) een optreden te starten. Het is in ieder geval een goede zet, Cloud Café pakt direct de aandacht van de uitverkochte kleine zaal van de Paradiso.

Tom Radsma speelt met ruige bewegingen mee op zijn Hollow-body basgitaar, het warme karakteristieke geluid vult de zaal en is van groot belang binnen de band. Door zijn bas, bewegingen en lange haren zou hij zo een bandlid kunnen zijn van ‘Grateful Dead’ in hun jonge jaren. Cloud Café ademt in ieder geval een flinke ‘jaren 60’ sfeer in hun voorkomen.

Na het sterke intronummer komt het (nog) niet uitgebrachte Honey en Hands On. Tedere en zweverige nummers die de zaal vullen en mee laten deinen. Tijd voor het volgende nummer Pillow, dat als laatste nummer op de EP staat. Waarschijnlijk wordt er door de zenuwen verkeerd ingezet, toch herpakt Tara zich snel en staat het weer als een dijk. Het is een teder liedje, dat aandachtig door de goedgevulde zaal wordt beluisterd.  Met I Don’t Mind geven ze precies wat de zaal nodig had. Het is in het begin een weer een dromerig nummer, hetgeen waar Cloud Café om bekend staat, gelukkig is er een lekkere ruige uitspattende jam aan het eind; waardoor de zaal letterlijk weer even wordt wakker geschud.

Bij Parking Lot vult Tom de gehele zaal als een zomers avondzonnetje met volle warme bas tonen, het is een warm nummer waarin hij echt een hoofdrol vertolkt. De warme zaal zal daar ook wel bij meespelen, echter merk je dat dit een band is die perfect op een zomerse dag op een festival kan spelen.

Eindelijk wat power! Tijdens Completely Here merk je dat het publiek hier echt aan toe was. Er wordt flink bewogen en Completely Here wordt beloond met een flink applaus.Daarna volgt het nummer waar de band naar is vernoemd ‘Cloud Café', het doet bijna als een rustige Franse chanson aan en je merkt dat het optreden lang begint aan te voelen.

,,Dit is onze eerste keer dat we een uur mogen spelen voor jullie, en dat nog wel hier in de Paradiso!", roept Tara enthousiast, en vervolgt met: ,,Het is zo leuk om zoveel mensen bij elkaar te zien, waar ik zoveel liedjes over geschreven heb!"

De band start met de laatste single Sometimes, wat een punt van herkenning is voor het overgrote deel van de zaal. Echter wordt het opgevolgd door het helaas niet verschenen Unsure. Wat een powertrack is dit! Eindigen op je hoogtepunt, dat hebben ze goed begrepen. Het is de track waar iedereen op heeft gewacht. Snerpende gitaren, heftige drums, en een vol basgeluid vult de zaal. Er wordt gedanst en met een hoge harde uithaal van Tara komt de geordende chaos tot een eind. Wat een eind! En wat een bereik heeft Tara. Dit mag ze zeker vaker doen. Ondanks dat er genoeg ruimte is voor groei, was dit een dijk van een optreden en zeker een geslaagde EP release. Wat 3voor12 betreft is dit zeker een band om in de gaten te houden komend jaar.