AJ Plug zingt blues met een boodschap AJ Plug zingt blues met een boodschap

Wie zich heeft ingesteld op een avond vol ellende, komt bedrogen uit. Het eerste dat je als publiek te zien en te horen krijgt, is een prachtig uitgelichte AJ die a capella het eerste couplet zingt van de klassieker Feelin’ Good, waarna de band inzet en een krachtige eigen opener speelt. De boodschap is duidelijk: de zangeres voelt zich goed en is er weer. Het volgende nummer op de setlist gaat over de ziekte die ze achter zich heeft gelaten: de Killer King, tevens de titeltrack van haar laatste album. De band zet daarbij een volle, rijke sound neer, inclusief een heel arsenaal aan backing vocals die je wel hoort, maar niet ziet. Na een wat warrige afkondiging (‘Ja sorry, ik ben af en toe nog een beetje de draad kwijt’) zet de band Never Gonna Stop in, met daarin een belangrijke rol voor de onvervalste hammondsound van toetsenist Matt Daniël. Hij blijkt in Hoofddorp te zijn opgegroeid en speelt dus een soort thuiswedstrijd, met duidelijk fans in de zaal.

Die zaal is met zo’n zestig mensen overigens verre van uitverkocht. “Ach ja, ik hoorde net van een mevrouw van het theater dat Danny Vera hier ook is begonnen met maar dertig bezoekers”, relativeert AJ na afloop. “Kijk, voor theaterpubliek ben ik nieuw, niet veel mensen weten wie AJ Plug is. Maar het publiek dát er zit (voornamelijk 40+, red.), vindt het fantastisch!” Inderdaad wordt tijdens de show flink meegebounced in de stoelen en geeft het publiek meerdere malen spontane ‘open doekjes’. Bijvoorbeeld na de meeslepende solo die gitarist Sebas Fledderman eruit gooit tijdens het nummer ‘River blue’. “Dit nummer had ik al eerder geschreven en in een soort akoestische versie opgenomen op mijn album Barefoot”, vertelt AJ bij de aankondiging. “Maar nu had de tekst ineens een heel andere betekenis voor me gekregen. Vandaar dat het in een heftigere versie ook op Killer King is gekomen.”

Na een korte break gaat de show verder zoals voor de pauze, met een fijne afwisseling van stevige bluessongs en gevoelige ballads – waarbij AJ soms even een kruk pakt voor ‘een rustmomentje’, want dat is tegenwoordig nodig, legt ze uit. “Maar hee, ik sta hier wél, hè?” Applaus volgt. Tussendoor vertelt ze kort iets over hoe de nieuwe nummers tot stand zijn gekomen en welk gevoel ze daarbij heeft op het moment dat ze de songs schrijft. Daarin is ze overigens opvallend open, noemt alles gewoon bij de naam en maakt de dingen niet mooier dan ze zijn. Recht voor zijn raap, zonder dat het ergens provocerend of juist zielig overkomt.

Een van de hoogtepunten na de pauze is een wat oudere song: het dampende Better Off Without You, van het album Let Go…Or Be Dragged uit 2014. Bassist Roelof Klijn is heerlijk op stoom en legt samen met drummer Tom Parker en slaggitarist Klaas Kuijt een steady basis voor Sebas Fledderman om helemaal los te gaan na een vraag-en-antwoord met AJ. Ook in dit nummer blijkt dat de stem van de bluesdiva niets aan kracht heeft ingeboet. Na het optreden vertelt ze: “Toen ik weer een beetje begon met zingen, sloeg mijn stem heel erg over. Dus ik dacht: ‘Dat gaat hem niet meer worden’. Maar toen bleek: ik heb heel lang sondevoeding gehad en zo’n slang maakt een soort een gootje in je keel. Dat moet weer dichtgroeien, maar dat wist ik niet. Dus ik dacht: ‘Wat moet ik nou? Op de vrachtwagen gaan rijden ofzo?’ Gelukkig kwam het goed en soms hoor ik zelfs van mensen dat ze mijn stem nu mooier vinden dan voorheen. Op de cd hoor ik dat inderdaad zelf ook wel een beetje – het klinkt wat minder rauw dan vroeger. Nou ja, ieder nadeel heeft z’n voordeel, denk ik dan maar.”

Vóór het laatste nummer spreekt AJ haar publiek even bemoedigend toe: “Als je straks wil gaan staan, dan mag dat, hè?” Dat werkt: na de eerste maten veert het publiek uit de stoelen. Ook de band haalt alles uit de kast: de kruk van toetsenist Matt Daniël kukelt naar achteren, Sebas Fledderman trekt nogmaals van leer en ook AJ laat voor de laatste keer zien dat ze alles nog in huis heeft. Hoewel het applaus van slechts zestig man toch wat magertjes klinkt, is het zeker gemeend. Aan een enkele ‘we want more’ wordt echter geen gehoor gegeven, want AJ Plug staat inmiddels al bij de merchandise in de foyer.