Singer-songwriter met een hoop mooie verhalen en een steengoede stem. We zagen haar een aantal weken geleden in de Duycker, na een toffe show in de Duycker waren we toch wel nieuwsgierig naar het meisje achter de gitaar.
We ontmoeten elkaar bij mij thuis en gaan met twee glazen limonade (niet altijd rock en roll natuurlijk) bij mij in de tuin zitten.

Wanneer begon de drang om op het podium te staan?

‘’Als klein kind vond ik het al leuk om te entertainen en reactie te zien van mensen. Ik heb in mijn vroege jeugd meerdere talentenjachten gedaan, zoals op de opvang het liedje: Hakuna Matata opgetreden in zo’n schattig klein luipaard pakje. Maar ik denk dat het moment dat ik echt besefte dat ik dit wilde gaan doen op mijn tiende was, toen ik een keertje The Voice keek met mijn vader. Ik zag een meisje echt een geweldige act performen en dacht: dat wil ik ook, dit is echt episch. ‘’

Veel van je zelfgeschreven liedjes gaan over de liefde, schrijf je deze uit eigen ervaring?

‘’Al mijn liedjes zijn eigenlijk wel uit eigen ervaring geschreven. De liefde inspireert me erg, maar vind het ook een heel lastig onderwerp. Eigenlijk heb ik een beetje een haat-liefde verhouding met liefde.’’

Kan je jouw allereerste zelfgeschreven nummer nog herinneren?

‘’Ja! Dit is een leuk verhaal. Mijn allereerste geschreven nummer is ‘I Wrote A Letter’. Ik had nog geen Valentijnscadeau voor mijn toenmalige vriend en dacht, weet je wat, ik speel sinds kort gitaar, ik schrijf wel een liedje voor hem. Gewoon de nacht van te voren. Zijn reactie op het nummer was wat minder dan verwacht, dus ik liet het nummer maar links liggen. 

Toen ik het een jaar later voor mijn vriendengroep speelde was het echt episch. Ze konden gelijk meezingen en wilden heel graag dat ik het uitbracht. Een tijdje later is het zelfs op Spotify te vinden! Dit was ook wel mijn breekpunt, dit was het moment dat ik wist dat ik hiermee door wilde gaan. De reactie was zo fijn dat ik het schrijven en produceren echt door wilde gaan zetten.’’

Wat is tot nu toe het tofste wat je hebt meegemaakt in je carrière?

“Ik denk wel in De Melkweg optreden. Ik kwam daar terecht via een eindpresentatie door een bandje van school (Lucas & The Mangos). Ik kwam kijken bij de repetitie en zei: ‘Waar is jullie vocalist?’ Waarop ze antwoorden: ‘Jij bent de vocalist’. Dus stond ik opeens zelf op het podium!’’

De Melkweg is wel een grote stap. Hoe was het om daar te staan?

“Mega vet. Ik maak natuurlijk meer rustige akoestische muziek en mocht nu iets totaal anders doen. Bij dit optreden speelde ik meer swingende groovy jazz muziek. Dan krijg je toch een andere reactie van het publiek.”

Bij het concert in de Duycker was er een enorme support van vrienden. Zijn die vaker terug te vinden bij optredens en helpen zij met de zenuwen?

‘’Ja, bijna altijd wel. Ik zit op het ROC Amsterdam, en veel klasgenoten van mijn opleiding zijn er altijd bij. Het helpt met de zenuwen omdat ze weten hoe het voelt om zo daar te staan en alles kunnen meezingen. Door hun voelt het een stukje meer vertrouwd. ‘’

De covers die je zingt sluiten heel mooi aan bij je stijl en stem, zijn deze artiesten ook een van jouw voorbeelden?

‘’Ja zeker, een goed voorbeeld voor mij is  Billie Eilish. Hoe zij kan variëren tussen heel emotioneel en badass in één album vind ik echt top. Verder haal ik mijn inspiratie voor de teksten toch wel uit mijn eigen ervaringen. Een groot ding voor de toekomst is toch wel wat meer afkomen van dat liefelijke akoestische gitaar beeld wat veel mensen nu van me hebben. Ik zou in de toekomst graag mijn akoestische nummers willen afwisselen met wat meer dansbare muziek.’’

Hoe zie je het aankomende half jaar voor je? Staan er nieuwe optredens/muziek op de planning?

‘’In de zomer hoop ik wat meer kleine gigs te kunnen pakken, wat muziek te gaan opnemen en mijn gedachten op één lijn te krijgen. En dan in de herfst wil ik nog meer gaan schrijven, met de hoop dat er volgend jaar een heleboel mooie nummers op Spotify kunnen verschijnen.’’

De Limonade is inmiddels half bezeten door een kolonie wespen en Nikita staat half in de deuropening al met haar tas ‘’kunnen we binnen verder gaan?’’ die wespen vind ik niks hier. Het was al etenstijd dus stelde ik voor samen iets te gaan eten en het hierbij af te sluiten.