KOLBAK tot de tanden toe in P60 KOLBAK tot de tanden toe in P60

De band begint onder meer met Waste en Sleazy die als openingsnummer terug te vinden is op de EP Twist And Turns. Het openingsnummer Waste van de releaseshow is nergens terug te vinden. Het nummer stamt uit de begintijd, maar staat bijna elke show op de setlist. Sleazy laat iets van een bepaalde dreiging horen, met aan het begin de drums en later de lange uithalen op de gitaar, die er weer voor zorgen ervoor dat de stemming er prima in zit. Het is een logische opbouw van een optreden. Net zoals Older Than Me en Independence For Arrogance. Die laatste song past eigenlijk moeiteloos in het tijdbeeld van nu. Het is min of meer het signatuur wat de band heeft. Best een kritische noot kunnen plaatsen. Het zijn de songs van KOLBAK die ze in 2016 met Sea en in 2019 met Twists And Turns hebben uitgebracht.

In het tweede gedeelte ligt het zwaartepunt van het optreden. Het publiek krijgt alles van To The Teeth te horen. Opvallend zijn de nummers Confusion Against en Accident Waiting To Happen (cover van Billy Bragg). In dat laatste klinkt toch de voorliefde van de Engelse popmuziek rond 1980 door zoals die is gemaakt door Elvis Costello, Joe Jackson en de eerdergenoemde Billy Bragg. ,, Zeker Confusion Against is een mooi voorbeeld van hoe KOLBAK steevast de luisteraar een kritische spiegel voorhoudt. Het gaat er niet om of jouw gelijk beter is dan mijn gelijk”, zegt Harold over dat nummer. Eerder heeft de band Confusion Against in 2016 op Sea uitgebracht, maar op To The Teeth is deze ‘gerestyled’.

Tijdens het optreden speelt KOLBAK They Don’t Know een ‘guilty pleasure’ waar het origineel ooit is gemaakt door Kisrty MacColl en wat later ook een hit is voor Tracey Ullman. Voor Harold is het één van de meest integere liefdesliedjes die ooit is gemaakt. ,,Het is nostalgisch en we spelen het wel eens tijdens festival-optredens die vergelijkbaar zijn met ‘Gluren Bij De Buren’. Het is een klein en prachtig liedje. Een liedje wat je eigenlijk niet mag vergeten”, zegt Harold. Uiteraard wel op zijn KOLBAKs.

Met een oud nummer als Waste is KOLBAK het best te omschrijven: ‘Een tikje Kritisch, een tikje cynisch maar ook hoopvol’. KOLBAK trekt met To The Teeth deze lijn door. ,,To The Teeth is een dialoog. Als je iets aan het schrijven bent, hoop je uiteraard dat het mensen ‘triggert’. Happy Days is toegankelijk door de open melodie, maar tekstueel is hete en stuk donkerder. Up For Air is het enige nummer dat met herhaling van coupletten en kabbelende melodie juist genoegen neemt met minder. Contrasten of juist meer verstild, daarin zit de kern denk ik”, zegt Harold. Het zijn thema’s die min of meer vandaag de dag nog steeds terug komen en die zijn terug te horen in het materiaal wat KOLBAK al heeft uitgebracht, maar eveneens laat horen op het nieuwe materiaal. Muzikanten die al in hun leven het nodige hebben gezien en hebben meegemaakt en waarbij To The Teeth weer een voortzetting is van Sea en Twist And Turns. De wereld staat niet stil en KOLBAK ook niet.

Het klinkt niet alleen ingetogen met nummers als Happy Days en Two Is, maar de wat stevige kant laten Harold, Ronald en Martin wel degelijk horen. De eerste nummers zetten de toon, maar bij het derde nummer lijkt het wel of het bij de aanwezige toeschouwers het muntje valt. Vanaf dat moment begint de releaseshow min of meer te lopen als een goed draaiende machine. ,,Bij het inzetten van Up For Air was iedereen zo stil dat je een speld hebt kunnen horen vallen”, zegt Harold. En inderdaad alsof iedereen in de ban is geraakt van de muziek die KOLBAK laat horen. En als je kunt afsluiten met het titelnummer To The Teeth ook nu weer de lange uithalen van de gitaar goed is te horen. Na deze apotheose, kun je als toeschouwer alleen maar met een vette grijns de P60 uitlopen.