INKT maakt melancholische indie pop en schrijft naar eigen zeggen: “eigenzinnige Nederlandse teksten over alledaagse dingen”. Het duo trok afgelopen zomer het broeierige Amsterdam-Oost in om daar in gesprek te gaan met bewoners van het stadsdeel. Deze verhalen (later toegelicht, met toestemming van de vertellers) vormden de creatieve inspiratiebron waaruit zij hebben geput. Dit was niet al te lastig; het stadsdeel is immers vele verschillende contexten en achtergronden, en dus diverse verhalen, rijk. Op subtiele wijze vertelt INKT de verhalen door ze in hun fijne, rustige en abstracte nummers te vatten.

Even kort over INKT zelf 

(om vervolgens verder te gaan met de verhalen waarop hun EP gebaseerd is)

Het indie duo bestaat uit Frederike en Ward. Naast beider hun songwriting, vervult Frederike de rol van zangeres en Ward die van gitarist en producer. Daarbij hebben ze nog een andere samenwerking, namelijk in de rollen van geliefden en ouders van een kindje van twee. Echter, alweer genoeg over deze twee, want INKT biedt een podium aan verhalen die verteld verdienen te worden en dit zijn niet die van henzelf. Of misschien toch wel, want de emoties die erachter schuil gaan zijn universeel. “Zeg me je naam”, heet de EP. “[het is] Ook die van mij”, is het eerst nummer daarop. Het verhaal achter dit lied wordt later toegelicht. Nu eerst: het verhaal van Roy.

Het nummer "Naar ze toe" gaat over Roy en zijn verhaal

Een verhaal over rouw, moederliefde en terugverlangen naar een land van herkomst
© INKT

“Oh neem me alsjeblieft nog één keer bij je in je armen 
Breng me bij ze terug 
Laat je handen mij nog één keer dragen 
Ik zweer niks zal ik nog vragen 
Breng me naar ze toe” 

Het lied “Naar ze toe” gaat over het verhaal van Roy. Hij verhuisde vanuit Suriname naar Nederland toen hij zeventien jaar oud was. Zijn moeder was toen ernstig ziek en hoopte hier beter te worden, maar overleed vijf maanden na hun aankomst. Als INKT Roy vraagt naar zijn allereerste herinnering vertelt hij dat dit de liefde van zijn moeder was. Dit lied is dan ook een ode aan moederliefde. 

Behalve dat gaat het ook over hoe voor Roy Nederland een anticlimax was. Het bleek hier helemaal niet zo’n fantastisch paradijs zoals dat hem verteld was; hij zag “stukgeslagen straten”. Roy is nooit meer teruggekeerd naar Suriname, zijn familie evenmin. Het was te pijnlijk na zijn moeders dood, maar ooit wil hij wel terug. 

Als INKT hem het nummer “Naar ze toe” laat horen is Roy zichtbaar geëmotioneerd. Zijn reactie luidt als volgt:  “Ik had niet verwacht dat dit mij zo zou raken, dat ik een traantje zou laten. Natuurlijk, ik weet wat ik heb verteld, maar alles komt naar voren in deze twee coupletjes. Ik heb er geen woorden voor.” 

Het nummer "Het is net echt" gaat over Dik en zijn verhaal

Een verhaal over de druk vanuit een ouder, het gevoel niet goed genoeg te zijn, maar het desondanks ontworstelen aan de opgelegde weg
© INKT

“Lange dagen in de regen 
Elke straat heb ik gezien”
[…] 
“Misschien ben ik niet geworden
Wat jij wilde dat ik was 
Maar al mijn zorgen zijn van mij en draag ik bij me in mijn tas 
De weg is zoveel meer geworden dan het vroeger voor mij was”

Dik is opgevoed met een dominante vader die bijna alles voor hem bepaalde. INKT zegt over het nummer dat ze voor en namens hem schreven: “Het vertelt het verhaal van Dik en de moeizame relatie met zijn vader. Een verhaal over moed. Over de kracht vinden om je los te maken van een giftige relatie en te kiezen voor je eigen weg. Zoals hij zelf zegt: Dik: “Als ouder laat je je kind zien wat goed is en wat slecht is. Je wijst ze de weg, één weg. Mijn vader liet me geen weg zien, maar een klein kronkelpaadje.” Gelukkig verliep zijn leven uiteindelijk toch op zijn eigen manier. Misschien niet altijd de makkelijke weg, maar wél zijn eigen. 

Wanneer het nummer af is, en INKT het wil laten horen aan Dik, vind hij het eerst te confronterend. Als Ward hem zegt: “Het is maar gewoon een popnummer”, is hij overgehaald, en vindt het uiteindelijk prachtig. De teksten zijn gelukkig niet te expliciet, maar juist abstract en filmisch, en daardoor wellicht herkenbaar voor iedereen, volgens Frederike.

Het nummer "Ook die van mij" gaat over een onbekende bekende

De onbekende vrouw op het balkon in de Oost-Indische buurt werd een bekende voor Frederike van INKT
© INKT

de straat van de onbekende vrouw

"Zeg me je naam, het is ook die van mij” 

Het derde verhaal gaat over een vrouw waar Frederike een tijd lang naar zwaaide. De vrouw stond altijd op het balkon van haar appartement in de Oost-Indische buurt. Zij groetten elkaar telkens weer, en er ontstond een connectie, maar plotseling was het balkonnetje leeg. Frederike en Ward zijn nu hard bezig om de vrouw te vinden. Ze hebben via het buurtcentrum waar zij boven woonde geleerd dat zij oorspronkelijk Eritrese is, maar meer dan dit is nog niet bekend. De tekst in het nummer over haar luidt dan ook: “Zeg me je naam, het is ook die van mij”. Frederike zegt dat ze weet dat zij vast dezelfde emoties ervaren; emoties zijn immers universeel. “Zoals jij dingen ervaart kan ik die ook ervaren”. 

Hoewel het verleden van de balkon mevrouw allicht vele malen heftiger is, probeert Frederike te laten zien: “zij is een vrouw, ik ben een vrouw, mensen zijn mensen”, implicerend dat men elkaar goed kan begrijpen, en dat je zelfs wanneer je elkaar niet eens in woorden spreekt, een connectie kan voelen. “We kennen elkaar beter dan we denken. Uiteindelijk dragen we allemaal dezelfde gevoelens met ons mee”, stelt ze. Desondanks willen Frederike en Ward de balkon mevrouw ontmoeten om haar te spreken en weder te zien, en om haar het nummer te laten horen, uiteraard. Er is een grote kans dat dit binnenkort gaat lukken. Wordt vervolgd, dus! 

© Liz van den Akker

Een muziekreis door Europa

Na in deze EP de verhalen van anderen te vertellen, gaat INKT in hun aankomende album de mensen zélf wellicht het podium bieden

De volgende stap is dat de mensen achter de verhalen zélf wellicht het podium wordt geboden; INKT heeft in ieder geval op de planning staan om door Europa te reizen en hier samen met anderen het gesprek en eventueel ook de muzikale samenwerking aan te gaan. Ze gaan dit allemaal doen vanuit een bus, waarin ze ook hun 2-jarige kind en de opnameapparatuur gaan meenemen (dit klinkt spannender dan het gaat zijn, verzekert hun enthousiasme mij hiervan). Het album dat zij gebaseerd hierop gaan uitbrengen zal er ergens rond kerst 2023 zijn!

© Liz van den Akker