Het aantal rockcd’s dat wekelijks nieuw in de winkels ligt, is enorm. Soms slecht, vaak gemiddeld een enkele keer retegoed. In die laatste categorie voeg ik de EP Don’t Wave Your White Flag van de punk/rockband Translated graag toe.

Het grote nadeel van Don’t Wave Your White Flag van Translated uit Castricum is dat er maar drie nummers op staan. Want na bijna acht minuten wil je overduidelijk meer horen van deze Noord-Hollandse rockers. De hang naar meer van hun uptempo nummers, die ze spelen met het gas voluit over een lange, rechte weg, is groot. De drie nummers verraden een ambitieuze en potentiële band die, met hulp van de juiste mensen, de Nederlandse livepodia moeiteloos kan veroveren.

De EP start voorzichtig met een tegelijk ingezette gitaar (Sander Puhl) en een dreigende bas (Chris Veldt). Gedragen door eigenzinnige akkoorden gooit Frank Doesburg zijn stevige stem in de strijd. Terwijl Elmar Lambers gaande het intro wat roffels laat horen, breidt hij Eyesight To The Blind uit met een strak punktempo. De instrumentale ingrediënten smelten samen tot, weliswaar zware, maar ook goed verteerbare kost. Het nummer staat als een huis.

Het tweede nummer, Hillywood, wordt van begin af aan in beton gegoten. Vier klappen op de snaredrum door Elmar en het nummer zit middenin een kiezelstenen flow. Wat minder eigenzinnig dan het openingsnummer, maar desondanks spannend en pakkend. Daarna sluit Translated de EP af met Rebellion, dat in de vijfde versnelling schiet zodra je op ‘play’ drukt. Een fraai staaltje ‘hakken en zagen met beleid’. Het maakt deze EP compleet, hoewel het verlangen naar meer blijft. Ben benieuwd naar een volledige cd van Translated.

Cd-recensie: Translated - Don’t Wave Your White Flag (North Empire Recordings)