Stilstand

Vrijplaats #58

tekst: Maikel Ineke ,

3VOOR12/Noord-Holland werkt samen met de Alkmaarsche Courant. Wekelijks in de papieren krant én op deze site: Vrijplaats 3VOOR12. Vandaag is het woord aan Maikel Ineke, redacteur van 3VOOR12/Noord-Holland. Over Frits Spits, opgewarmde kliekjes en een revolutie.

Vrijplaats #58

3VOOR12/Noord-Holland werkt samen met de Alkmaarsche Courant. Wekelijks in de papieren krant én op deze site: Vrijplaats 3VOOR12.

“We laten ons zonder protest meevoeren van de ene naar de andere emotie.” “Op het ritme van de muziek tellen we af richting het nieuwe jaar.” “Dit is de soundtrack van de film van ons leven.” “De melodieën brengen herinneringen boven van vergeten momenten.” 

Bovenstaand enkele uitspraken die ik eind vorige maand op Radio 2 hoorde. De Top 2000 werd weer gepresenteerd en dat is kennelijk het sein om in monumentale taal te gaan praten. Superlatieven worden van stal gehaald om de Beatles af en Queen aan te kondigen. Om vooral maar duidelijk te maken dat er werkelijk iets zeer speciaals zich aan het afspelen is. 

In principe heb ik geen probleem met de Top 2000. Het bezorgt mij persoonlijk weinig plezier, maar ik gun elk publiek zijn eigen feestje. Wat ik echter bezwaarlijk vind aan het hele evenement is dat het van meerdere kanten wordt opgedrongen en dat er vrijwel geen ontsnappen aan de Frits Spits-achtige gekunstelde opgezwollen taal is. Normaal gesproken is men bij de publieke tv-kanalen te beroerd om popmuziek op een serieuze manier te bespreken, maar in het geval van de Top 2000 wordt er plots dagelijks een heel uur voor uitgetrokken.

Het probleem beperkt zich niet tot radio en tv, maar zit dieper. Ook op een doodgewone uitgaansavond in Alkmaar word je er mee geconfronteerd. Het zijn coverbandjes die de klok slaan. Opgewarmde kliekjes uit de jaren zestig en zeventig die worden geserveerd. Willekeurig gekozen op de menukaart die de Top 2000 heet. Een kunstvorm die eens voor opschudding zorgde, verwordt langzaam tot het visitekaartje van saai vergrijzend Nederland.

Gelukkig zijn er nog mensen die tegen de stroom in varen. Kroegeigenaren die jonge, vernieuwende bandjes een podium bieden. Muzikanten die géén covers instuderen. Zij durven nog risico te nemen en begrijpen dat popmuziek niet synoniem staat voor stilstand. Daarom, tijd voor revolutie. Laat 2010 júllie jaar worden! Op naar de Beatles en Queens uit de jaren nul, liefst uit de eigen regio.