Sinds ik De Kift voor de eerste keer hoorde in de uitzending van de Moordlijst bij de VPRO (dat nam ik op op mijn minidisc, zo lang geleden is het), heb ik een zwak voor de band uit de Zaanstreek. Nog nooit werd ik geraakt door een combinatie van koper en de moeilijke teksten van Russische schrijvers uit vervlogen tijden. Het is iets onbegrijpelijks. Misschien is het de stem van zanger Ferry Heijne in combinatie met de opzwepende tonen uit de instrumenten. Of de aankleding. Ik kocht zelfs de cd Koper (toen was ik nog een arme scholier) en werd verblijd met een tiental plakplaatjes, die ik kon ruilen met andere fans. Zo kon ik uiteindelijk een overzicht krijgen van de complete historie van De Kift, dat toen zijn 12,5 jarig bestaan vierde. Logisch. De band trad ook regelmatig op in Alkmaar, maar pas vorig jaar ging ik voor de eerste keer naar een concert. In de grote zaal van het Patronaat in Haarlem speelden ze de pannen van het dak, gadegeslagen door de doorsnee De Kift-liefhebbers: stemmig spijkerjasjes dragende Volkskrantlezers met een vogelnestje in hun iets te lange en warrige haar. Kortom: intellectuelen. Niet dat ik me daarbij thuis voelde, maar de chemie die op de cd’s tussen de bandleden bestaat kwam op het podium nog eens twee keer zo hard aan. Dit jaar viert De Kift zijn twintigjarig bestaan. Er kwam een nieuwe cd uit (Hoofdkaas, een heerlijk oud-Hollands gerecht gemaakt van een varkenshoofd) met een kookboek (vandaar). Om het feest nog iets groter te maken verschijnen er de komende maanden vijf singles van de band, waarop collega’s van Franz Ferdinand (Schotland), Calexico (Amerika), Zita Swoon (België), Monofocus (Frankrijk) en het Nederlandse De Rondos een nummer coveren. De Kift covert dan weer een nummer van die bands. De singles zijn alleen als abonnement te bestellen via de site www.dekift.nl. Zoiets kan alleen bij De Kift. Helaas voor de liefhebbers, komt De Kift voor de jubileumtour niet naar Alkmaar. Haarlem (28 november), Hoorn (10 januari) en Purmerend (6 maart) komen het dichtste bij.