Everybody wants to be an Electric Jet

Vrijplaats #9

Jiery van Roon ,

3VOOR12/Noord-Holland werkt samen met de Alkmaarsche Courant. Elke donderdag in de krant én op deze site: Vrijplaats 3VOOR12. Vandaag is het woord aan Jiery van Roon, redacteur van 3VOOR12/Noord-Holland. Over het-is-hier-gaaf!-ogen, een onzichtbaar pukkeltje en een goed paar schoenen.

Vrijplaats #9

Ik ben het kwijt. Ik mis het. Ik heb het te weinig gekoesterd, achteloos en gedachteloos over m’n schouders gegooid alsof het de meest vanzelfsprekende zaak van de wereld was. Ik voel me rusteloos, alsof een onzichtbaar knaagdier alvast aan me is begonnen te vreten terwijl ik nog lang niet dood ben. Terwijl ik me van geen kwaad bewust was, heeft het me al die tijd in het geniep beslopen. Jarenlang heeft het zich verstopt in de donkerte: onder het podium, achter de bar of in een hoekje van de zaal heeft het roerloos afgewacht. Toen ik laatst even niet oplette vloog het plotseling naar mijn nek. Volgende week ben ik jarig, dat maakt het alleen maar erger. Ik word zesentwintig. Bah.

Het komt door de Heerhugowaardse band The Electric Jets, of eigenlijk door het nichtje van een vriendin van me. Een blond grietje met van die hier-ben-ik!-ogen, ik-ben-zestien!-ogen, het-is-hier-gaaf!-ogen. Ze heeft een uur voor de spiegel gestaan voordat ze naar jongerencentrum Kompleks durfde te komen, maar hier is ze dan. Niet van echt te onderscheiden.

Natuurlijk kan vanavond tijdens de bandwedstrijd geen andere deelnemer op tegen de speelse rock en schijnbaar onbezorgde overgave van The Electric Jets. Het halflange zestienjarige haar is precies de goede kant op gestyled, de leren puntschoenen glimmen van jewelste, de gitaar wordt precies op tijd omhoog gehouden: ook al niet van echt te onderscheiden. Ze winnen niet voor niets Popmania.

Het nichtje loopt op een Electric Jet af. Ze is beetje onzeker over het onzichtbare pukkeltje op haar linkerwang en of ze toch niet die andere schoenen aan had moeten trekken, maar toch moet ze het van zichzelf even gaan zeggen, dat ze het optreden zo goed vond. Als we een uurtje later aanstalten maken om te vertrekken, is ze spoorloos.

Dan gebeurt het. Haar vriendinnetje fluistert in mijn oor: "Maak je geen zorgen. Ze zoent nooit op een eerste date". Ik moet haar verschrikt aan hebben gekeken. "Dan is het toch niet erg?", vraagt ze. "Nee", stamel ik, "nee, ik dacht alleen, misschien had ik vanavond toch andere schoenen aan moeten trekken".