Er zit zand in mijn schoenen en dat irriteert me. Dat ik de hele avond al cola en tonic drink, helpt ook niet echt. In de verte ruist de zee, zachtjes hoorbaar. Af en toe is het stil. Op het strand staat een groepje van twintig mensen rond een langzaam dovend vuurtje. Het is te koud om knus te zijn. Grote ballonnen van het 10 jaar 3VOOR12-feest sieren het redelijk gevulde terras van het door de VPRO afgehuurde strandpaviljoen. Binnen draait een dj en is het bijna leeg, de roker regeert nog steeds. Geen livemuziek en echt interessante gesprekken ontbreken. De meeste aandacht krijgt de barvrouw, eigenlijk wel terecht. Ze is jong, lacht leuk, ziet er goed uit en heeft een laag uitgesneden t-shirt aan. Kortom, het enige wat in mij opkomt is: “Wat doe ik hier!?” Tja, we moesten als Noord-Hollandse lokaalafdeling wel even onze gezichten laten zien. Fout, niemand zou ons hebben gemist op dit grote feest waar iedere 3VOOR12-lokaalafdeling aanwezig zou moeten zijn. Ik had gewoon in Heerhugowaard moeten blijven en naar Popmania moeten gaan. Wel livemuziek, leuke gesprekken en genieten van een biertje. Hoe troosteloos het beeld op het strand van IJmuiden ook was, het is niet bepaald een beeld wat op onze regio geprojecteerd moet worden. Want het gaat goed met ons! En dat mag best eens gezegd worden. Mixtream heeft dit jaar toch weer overleefd, Alkmaar heeft weer een serieus poppodium, de Waerdse Tempel programmeert dit najaar af en toe alternatief en zelfs de Bakkerij heeft goede hoop op een nieuw onderkomen. Je zou er bijna euforisch van worden. Met mijn weekend kwam het ook nog goed. Popmania duurt gelukkig twee dagen en op de tweede avond was het behoorlijk genieten. Het blijkt ook nog eens dat de kwaliteit van de bands uit de regio blijft groeien. Alle signalen wijzen erop: onze crisis is voorbij. We gaan een mooie tijd tegemoet. Nu maar hopen dat de gemeentes in onze regio hun geld niet naar IJsland hebben gebracht. Ook de creativiteit van kunst en cultuur kent zijn grenzen.