ls de klok acht uur slaat en de deuren van P60 opengaan, drammen weinigen zich een weg richting het podium. Geen duw- en trekwerk voor de beste plaatsen. Eerder ieder zijn eigen hoekje en tafeltje. Een half uur later slaat zanger/gitarist Roland van der Horst de eerste akkoorden aan die een sprankelend voorprogramma van zijn Nederlandse band Mangrove inluiden. Symfonische rock van de bovenste plank. Het voelt als een prima voorgerecht voor het hoofdmenu van de avond: het optreden van de progrockers van The Reasoning uit Wales. Maar als de Reasoning begint te spelen, lijkt het of de band net is ontwaakt uit een diepe winterslaap en in een roes de eerste drie nummers speelt. Drummer Vinden Wylde, de tegenpool van Muppets-drummer Animal, slaat de plank af en toe letterlijk mis. De opening belooft weinig goeds en het publiek ziet het op afstand gelaten aan. Gelukkig slaat de kwaliteit van het optreden en de sfeer in het publiek vanuit het niets om als Chasing Rainbows, het tweede nummer van hun debuut-cd Awakening, P60 vult. Plotseling staat er een progrockband met ballen, klinken de stemmen glanzend meerstemmig en melancholiek, slaat de drummer strak en speels en zwaait de stand-in gitarist met metalmanen zijn powerakkoorden met passie en wilskracht aan. Hoewel hij met zijn opzwepend bedoelde armgebaren richting het publiek nog het meest lijkt op de vader die het feestje van zijn kind probeert te redden. Het ijs lijkt gebroken. The Reasoning slaat de twijfel van zich af en schudt de haren en stemmen los bij het titelnummer van de eerste cd. De hoog aangeschreven stem van zangeres Rachel Cohen (ex-Karnataka) neigt een kwartier lang naar zuiver goud en de band spreidt een eenheid tentoon die doorgewinterde progrockbroeders als Yes en Rush in hun beste dagen lieten zien. Het hoogtepunt is echter van korte duur. The Reasoning gaat op voor de ‘slechtste imitatie van Evanesence’-trofee met het niemandalletje Sharp see. De eenheid die de twee nummers daarvoor de boventoon voerde, verdwijnt als een homp vlees voor een uitgehongerde wolf. De band zakt diep weg, hoewel een aantal toehoorders het hoofd blijft bewegen alsof Marillion uit de jaren tachtig gereïncarneerd op het podium staat. Met een tenenkrommend toetje, de Deep Purple cover Stormbringer van het gelijknamige album uit 1974, eindigt The Reasoning de avond. The Reasoning bedoelt het vast goed, getuige de twee nummers van onverwachte klasse, maar slaat driekwart van het concert de plank volledig mis. Gelukkig hebben we de cd nog. Die klinkt heel volwassen. Eind 2008 verschijnt de tweede cd (Dark Angel) waaraan de band momenteel werkt. Toch maar in de gaten houden. Gezien: The Reasoning met Mangrove in het voorprogramma P60, Amstelveen, 22 mei 2008