Epica heeft afgelopen maanden een Amerikaanse tour gedaan zonder zangeres Simone Simons. Als invaller koos de band voor Amanda Somerville, die ook te horen is in de achtergrondkoren van de band. Simone was geveld door de MRSA-bacterie, in de volksmond ook wel de ziekenhuisbacterie genoemd. In het begin van het jaar heeft de band daardoor een aantal optredens moeten afzeggen. Zo ook het concert in de Kade, dat eerst in januari gepland stond. Dit is donderdag goedgemaakt met de normale bezetting. A New Dawn opent de avond en wordt goed ontvangen door het publiek. De muziek is leuk en origineel met twee zangeressen die harmonieus samenzingen. Zij missen echter de overtuigingskracht om het publiek ook mee te krijgen. De band moet het daarom vooral hebben van de bassiste. Dit is een opvallende verschijning met haar dreads, maar nog opvallender is dat zij tevens grunt. Dit zie je niet vaak en het geeft de band een stoer imago. Later op de avond, als Epica haar eerste tonen inzet, blijkt dat het misschien niet ligt aan de overtuigingskracht, maar aan het publiek zelf. Epica knalt de avond in met het nummer The Obsessive Devotion. Waar in andere zalen het publiek dan direct losgaat, wil het in de Kade maar niet lukken. Gitarist en grunter Mark Jansen vraagt zich dan ook af of het ligt aan de warme zaal, waardoor de toehoorders zich rustig houden. Het is inderdaad niet bepaald een lekkere temperatuur in de zaal, waardoor het al snel benauwd wordt. Mark zegt dan ook: “koelen kan hier niet.” Sympathiek als hij is, gooit hij wel een fles water het publiek in. Het nummer The Phantom Agony lijkt live, sinds ze een nieuwe drummer hebben, een opvallende nieuwe drumpartij te hebben, zoals bij meerdere songs het geval is. Maar deze slaat extra goed aan. Het publiek ziet de humor wel in van een discobeat onder een metalnummer en danst en lacht vrolijk mee. Tegen het einde van de avond gooit drummer Ariën van Weesenbeek er een flinke drumsolo tegenaan. Het is zeer indrukwekkend wat hij allemaal uit een drumstel kan halen en warmt het publiek daarmee nog even flink op voor de toegift. Bij het laatste nummer Consign To Oblivion, van het gelijknamige album, gooit een aantal fans de haren nog een keer flink los. Dat de tekst vergeten de beste kan overkomen bewijst de zangeres door aan het einde van dit nummer niet meer te weten wat ze moet zingen. Hiervoor verontschuldigt ze zich netjes en dan zit de avond erop. Onder begeleiding van het prachtige instrumentale outro lopen de eerste mensen de zaal uit. Gezien: Epica, A New Dawn De Kade, Zaandam, 22 mei 2008