CCC Inc. begon in 1967 als hippieband. Een flower power folk en blues-gebeuren. Ze gingen zelfs in een commune wonen, dat leek ze handig, om altijd de hele band bij elkaar te hebben. En ze speelden als enige Nederlandse band op het hoofdpodium van het Kralingen festival tussen de grote namen van die tijd. Rond 1975 kwam er een einde aan de band, hoewel de leden nooit echt stopten met samen spelen en/of werken. Nu noem je het een echte americanaband, met een mengsel van country en bluegrass, en snufjes honky tonk, cajun en blues. Met het bijbehorende instrumentarium: akoestische gitaar, piano, banjo, viool, wasbord, accordeon, concertina (zeshoekige bandoneon), mondharmonica, dobro (akoestische gitaar met metalen plaat op de klankkast, in dit geval bespeeld als een steelguitar), mondharmonica en een autoharp (lijkt op een citer waarbij de snaren bevestigd zijn aan dempers die, wanneer ze worden ingedrukt, alle snaren dempen behalve de snaren die een gewenst akkoord vormen). En dat dan afwisselend bespeeld door vijf bandleden. Die ook beurtelings de zang voor hun rekening namen, met hier en daar typische jaren zestig-samenzang. In P60 ging hier en daar het begin van een nummer even mis, of het eind. Werd er vergeten om een solo in te zetten, of was iemand even zijn tekst kwijt. Dat deed er allemaal niet toe: er werd met zeer zichtbaar plezier gespeeld, de heren hadden er zin in. De nummers werden ook vaak uitgebreid en met leuke discussies aangekondigd. Over wie een bepaalde tekst nu ging, waarbij de tekst meteen maar even half vertaald werd. Over dat de kleinkinderen van Joost Belinfante niet echt weten wat een hooiberg is, laat staan wat je daarin kan uitspoken. Dat alles met een fijne dosis zelfspot. Het was echt gezellig op het podium, op het kneuterige af. Soms was het bijna aandoenlijk en vertederend. Er werden eigen nummers gespeeld en oude traditionals. En met drie ex-leden van Doe Maar op het podium (Joost Belinfante, Ernst Jansz en Jan Hendriks) werden er ook nog twee nummers van die band gespeeld: Tijd Genoeg en Nederwiet. Waarbij de laatste een halve cabaretvoorstelling werd met een Joost Belinfante die zich even lekker kwaad maakte over het feit dat de indianen na 5000 jaar geen coca-bladeren meer van de VN mogen kauwen. Er werd afgesloten met een a capella versie van Leadbellys Where Did You Sleep Last Night. Daarna waren de heren erg snel terug voor een toegift. Een toegift met een verrassing, Boudewijn de Groot bleek aanwezig te zijn, dus was het na al die americana tijd voor wat hollandicana. Totaal niet ingestudeerd bleek wederom dat er een paar erg goede muzikanten op het podium stonden. Als Boudewijn ‘solo!’ riep, dan werd er even gekeken van ‘ehm, wie bedoel je?’ waarna er iets moois geïmproviseerd werd. Daarna nog een paar CCC Inc.-nummers, en de band had in totaal zo'n twee uur gespeeld. Gezien: CCC Inc. P60, Amstelveen, 14 maart 2008