Eindelijk komt er een fatsoenlijk poppodium in Alkmaar. Parkhof en Atlantis samen in nieuwbouw, met dan hopelijk een goede akoestiek en geluidsisolatie. Atlantis deed zijn best, maar zonder subsidie en met een zaal waar de akoestiek om te huilen zo slecht is, hadden zij geen andere keus dan weinig en vooral mainstream of goedkoop te programmeren. Parkhof zit in een pand dat ooit voor veel geld verbouwd is om een aantal maanden later al niet meer aan de aangescherpte regels voor geluidsisolatie te voldoen. Maar dit hele plan betekent het einde van mijn Parkhof. Mijn Parkhof noem ik het, hoewel ik er nooit vrijwilliger ben geweest en er al jaren niet meer op de café-avonden kom. Toch, ik kom er al vanaf mijn veertiende, en dat was in mijn geval in 1983. Een aantal van mijn vrienden hebben er hun bruiloft gevierd. Een paar mensen die ik daar heb leren kennen leven niet meer. Als ik alle oude posters op de muren bekijk zijn er een heleboel waarbij ik denk: o ja, dat was een leuke avond. Nog steeds kom ik er minimaal één keer per maand, dus gevoelsmatig is het mijn Parkhof. En ik ben er van overtuigd dat velen dat gevoel met mij delen. Dus, ons Parkhof verdwijnt, dat lekkere zaaltje waar ik mijn eerste band zag. Waar ik in de jaren '80 een hoop van de grote en kleine punkbands uit die tijd zag. Waar ik de laatste jaren mijn portie rock 'n rollbandjes heb gezien, en balkanbands. Als ik had gewild had ik er ook hiphop-, industrial- of gothicbandjes kunnen gaan kijken. De zaal waar bands als Ween hebben gespeeld, die nu lachend Paradiso uitverkopen. De zaal waar een hoop binnen- en buitenlandse bands blindelings heenrijden. Het Parkhof dat in het alternatieve muziekwereldje een enorme naam heeft opgebouwd. Nu zijn de vrijwilligers van Parkhof heel hard bezig om allerlei stichtingen en verenigingen op te richten, zodat ze sterker staan om ervoor te zorgen dat Parkhof wel een apart onderdeel blijft van het nieuwe poppodium. Ongeveer zoals de Batcave en 013 in Tilburg naast elkaar in een nieuw pand zitten. Wel samenwerken, maar ook een eigen gezicht hebben. Ik hoop dat het ze lukt, dat de naam en faam van Parkhof bewaard blijft, dat de nieuwbouw weer in het Victoriepark komt en dat ik ook in de toekomst nog binnen Alkmaar naar mijn soort bands kan gaan kijken. Maar het oude Parkhof, dat fijne zaaltje, ik denk toch dat ik dat ernstig ga missen. Maar eerst gaan we nog genieten tijdens het (hopelijk niet laatste) Parkhof Open Air Festival.