De Deal bandcontest bestaat uit meerdere voorrondes door het hele land en als we de presentator van de avond mogen geloven is het al een eer om überhaupt in een voorronde te staan. Voor de winnaars is er een fijne publiciteitsprijs te winnen: ze mogen meespelen in de nieuwe Nederlandse actiefilm Deal en er bovendien de soundtrack voor maken. De eerste van de acht bands die in P60 optreden is Greendive. Deze heren zijn na een periode van bezining terug met nieuwe, mooie melancholische rock en stonden vorig jaar al even in de spotlights als Serious Talent op 3FM. Ook bij de overige bands hebben ze een streepje voor: ze gaan naar huis met de wildcard van deze voorronde en daarmee hebben ze dus ook een plaats in de finale bemachtigd. Worldwide Ponyride is een jonge band die in een korte tijd al flink wat podiumervaring heeft opgedaan en dat is te merken. Helaas heeft de band nog niet genoeg materiaal voor een avondvullend programma, maar dat wat er vanavond te horen is smaakt naar meer. Fijne gitaarrifjes worden afgewisseld met mooie teksten van de talentvolle zanger. De volgende act is een band die muziek maakt die nog het meeste lijkt op een mengsel van Janis Joplin en Alanis Morisette, al heeft het ook wat weg van gothicachtige rock. Het is Skytah, dat drama met een 'bite' laat horen. De zangeres klinkt vanavond helaas niet luid genoeg om over de instrumenten heen te komen, waardoor er weinig overblijft van wat toch een mooie stem lijkt. De stevige rock van Bratt is van die muziek die je lekker hard wilt zetten in de auto om dan luidkeels mee te galmen. De zang wordt afgewisseld tussen de twee gitaristen en tezamen met een bassist en drummer is de band compleet. Ook deze heren draaien al even mee op de nederlandse podia en dat is duidelijk te zien aan hun performance. Een band met de bombastische naam The Exploding Shetland Ponies voorspelt ook een dergelijke muziekstijl en dat klopt ook wel. Knallende rock met mooie gitaarrifjes en een zangstem die in een gemiddelde metalband niet zou misstaan. Het nummer Silver wordt mede door het gebruik van de stemvervormende mic wel erg dramatisch, maar daarmee wordt er wel een afwisselende show gecreëerd binnen de beschikbare 15 minuten. The Apollo Project speelt melodieuze rock die opvalt door de wisselwerking tussen een sterke, vrij lage stem en snerpende gitaarklanken. De vele lange uithalen worden aan het eind van het optreden misschien wel wat saai, maar al met al is het toffe muziek die het waard is om meer gehoord te worden. De enige Nederlandstalige act is Nogal Wiedus, speedrock met als extra tintje de droe achtergrondzangeressen. Het is een vreemde eend in de bijt die er voor zorgt dat het aanwezige publiek weer wakker wordt geschud, al valt het genre niet bij iedereen in de smaak. Het wordt ook gebracht op de manier zoals je van een dergelijke act verwacht, direct en zonder poeha. De avond wordt afgesloten door de dames van Mellow Yellow waar alle nog overgebleven deelnemers weer even de zaal voor inwandelen. Of dat komt doordat het dames zijn of door de geruchten dat het de beste band van de avond is valt te bezien. De verwachtingen liggen ineens wel een stukje hoger voor de band die pittige rock met een vleugje soul speelt. Niet alle zangstemmen komen boven het gitaar en drumgeweld uit, waardoor de eerste indruk niet aan die verwachtingen voldoet al wordt alles met veel enthousiasme gebracht. Wanneer zangeres Dinaira Scheffers echter het stokje overneemt is te horen waarom Mellow Yellow deze avond met gemak tot winnaar wordt uitgekozen. Er staan in verschillende provincies nog meerdere voorrondes op het programma.