Het patronaat Café is niet zo heel erg goed gevuld bij binnenkomst. De meeste bezoekers komen niet speciaal voor Goesting, maar deze band heeft wel een paar zieltjes gewonnen op deze zondag avond.Voor de meesten is het de laatste avond van de traditionele vrije week rond kerst en oud&nieuw. Met de melancholische muziek van Goesting is dit een hele mooie afsluiting van de vakantie. Zo hoor je in de muziek vlagen van The Dubliners en een beetje Bob Dylan. De muziek is een geheel, een lekkere mix van uptempo blues en de wat rustigere folkliedjes. Her en der zijn de klassiekers subtiel in het repertoire geschoven. Je waant je gelijk in een andere wereld.
Een vijftal met een contrabas en een viool in de gelederen maakt meestal meteen indruk en schept toch ook een bepaalde verwachting. Een verwachting waaraan Goesting voldoet. De band speelt graag samen en dat zie en hoor je er duidelijk aan af. Het vioolspel is mooi en precies goed in balans met de andere instrumenten. Het samenspel tussen de zanger, die een westerngitaar bespeelt, en de gitarist, die een elektrische gitaar bezigt, is subliem. Een fijne combinatie. De drummer en de contrabas houden alles lekker in het gareel. De zanger kan zijn hoofd niet stil houden, het slingert alle kanten op. De zang lijdt hier niet onder, die is prachtig en past goed in het geheel. Het zou misschien nog wat doorleefder mogen klinken, maar dat is iets wat met de jaren en de whiskey's vanzelf komt. De set die ongeveer een uur duurt met daarna een toegift van 2 nummers maakt duidelijk indruk op de bezoekers. Na de eerste paar liedjes klinkt nog een beschaafd applaus. Naarmate set vordert, wordt het applaus steeds enthousiaster en de reacties uitbundiger. Zoals een bezoeker later terecht opmerkt: "Het is een schande dat ze zo jong zo goed zijn". Ja, dit is een hele fijne band om te horen en te zien.
Hoe lekker zou deze muziek ook zijn als het buiten gespeeld wordt en het publiek lekker loom op een terrasje of in het gras zit? Hopelijk zien we deze band straks weer in de zomer, misschien op een festival, wie weet.
Gezien: Goesting
Waar: Patronaat Café
Wanneer: 6 januari 2008
Genoeg folk bij Goesting
Veelzijdige muziek, zowel bruine kroeg als festivalwaardig
Zo vlak na kerst, wil je niets liever dan nog even in die melancholische sfeer blijven. In het Haarlemse Patronaat Café bleek Goesting daar met mooie folk en blues uitermate geschikt voor.