Bijna aan de aandacht ontsnapt, maar door oplettende familie toch niet gemist. Het is ook niet een act die je in Kompleks verwacht. En ook geen act die langs de gangbare wegen geboekt is. De komst van JJI Exile Brothers (de verbannen broers) vanuit India naar Heerhugowaard is veroorzaakt door een samenloop van gebeurtenissen. De van oorsprong Tibetaanse broers zijn door een privé-initiatief naar Nederland gehaald. Ze konden alleen het minimale aan instrumenten meenemen en zochten in onze regio ruimte en aanvullende instrumenten om te oefenen. Kompleks bood hen die mogelijkheid en daarom staan ze in de laatste dagen van hun drie weken durende verblijf in Nederland uit dankbaarheid voor ons te spelen. Bij het opbouwen en soundchecken is al snel duidelijk dat dit optreden geen goed geplande en uitgekiende show gaat worden. Door problemen met de gitaar, een drummicrofoon en de toch wat gebrekkige communicatie staan de broers een uur later dan gepland op het punt te beginnen. Met de vraag of Kompleks nog drie extra microfoons heeft voor hun Tibetaanse instrumenten drijven ze de geluidsmensen nog even tot wanhoop. Het wordt uiteindelijk schipperen met de spullen die nu op het podium staan. De driemansformatie heeft een simpele blues/rock-bezetting. De Tibetaanse kleding maakt het geheel tot een absurdistisch tafereel. Folklore met een lichtshow en rookmachines. De muziek die ze maken is eigenlijk niet zo heel bijzonder, ware het niet dat de traditionele Tibetaanse muziek bijna overal in doorklinkt. Die herkomst maakt de muziek bijzonder. Het varieert van Tibetaanse traditionals tot stevige bluesrock. Als bij uitzondering een standaard maar wel zelf geschreven rock-nummer gespeeld wordt, zou het ook zo een regionaal bandje kunnen zijn. Open je ogen en je gelooft bijna niet wat je ziet. Na twee korte sets kondigt Jamyang, de oudste broer en frontman, aan dat ze nog even gaan jammen met de lokale band I Passed I Failed. Dat is op z'n minst verrassend en reden om te blijven kijken. Wie I Passed I Failed wel eens gezien heeft, zal geen enkele verbinding kunnen vinden met Tibet. De verbinding zit natuurlijk wel in de muziek als beleving. Dat muziek culturele verschillen zo eenvoudig kan overstijgen, is eigenlijk heel confronterend. Hoewel er rustig wordt begonnen met een toch wel stevige jam in de bluesrock-stijl worden ook nummers van I Passed I Failed met de drie broers uitgevoerd. De metal getinte muziek is voor hun geen enkel probleem. Jamyang brult mee met frontman Daan. Dat Jamyang daar een papiertje en Daans hulp bij nodig heeft, is alleen maar prachtig. Gitarist Jigme speelt na een paar nummers mee alsof hij nog nooit anders heeft gedaan. Drummer Ingsel wisselt zijn plek achter het drumstel af met het spelen op de Djembé. Er ontstaat een mix van twee culturen, waarbij beide culturen opgaan in iets nieuws. Deze avond heeft de kracht om te laten zien hoe met cultuur omgegaan zou kunnen en moeten worden. Combineer respect met een eigen identiteit en probeer er samen er iets moois van te maken. En dan is het genieten, genieten van het maken van muziek. Gezien: JJI Exile brothers, I Passed I Failed Kompleks, Heerhugowaard, vrijdag 22 februari 2008