Een zonnige zondagmiddag, half vier. Tijd voor bier en rauwe punk. De grote zaal van de Kade is goed gevuld tijdens het optreden van UK Subs. Punk is not dead, want je kunt door de hanenkammen het podium bijna niet meer zien. UK Subs stamt al uit 1976, maar toert nog steeds constant de wereld rond. De punkband kende door de jaren heen veel wisselende samenstellingen. Alleen de oprichter en zanger Charlie Harper is er van meet af aan bij. Op een zondagmiddag doen hij zijn en bandleden de Kade aan. Het lijkt er even op dat de UK Subs het zonder monitorgeluid moeten doen, na een bierregen bij het voorprogramma, Disturbance. Maar de speakers blijken goed opgewassen tegen het vocht. Na het intronummer Drunken Sailor van het gelijknamige album uit 2002 barst de band los. Harde, rauwe punk zoals we gewend zijn van UK Subs. Harper is de 60 jaar al een tijdje voorbij maar staat nog steeds zijn mannetje. Misschien komt het door al het bier, maar hij is in een goed humeur. De Rickenbacker van bassist Alvin Gibbs hangt ongeveer op zijn enkels en vult het geluid van de band goed aan. Nicky Garrat, gitaar, valt op door zijn rommelige snelle solo’s en met zijn versterker op 11 hoeft deze bijna niet meer versterkt te worden. En ook na je zestigste kun je nog best springend een spagaat maken tijdens het gitaarspelen, zo blijkt. De drummer, Jamie Oliver (nee, niet die kok) met vijfentwintig jaar het jongste lid van de band, legt een energieke fundering voor de band. Ook de lichtshow mag er zijn. Met rood, wit en blauw wordt er een prima punksfeer gecreerd. Voor de rustige momenten worden de zwaailichten, speciaal voor de gelegenheid ingehangen, aangezet. Waarbij de muzikanten als silhouetten afstekken op de achtergrond. De band blinkt niet uit door hun fabelachtige techniek, maar staat wel als een huis en heeft veel energie. Klassiekers als Warhead en I sleep in a car krijgen het hele publiek los en dus ontbreekt de pit ook niet. Gezien: UK Subs De Kade, Zaandam, 17 februari 2008