Ergens op een verholen plekje / schijn ik tekens de ruimte in / Voor wie in deze toevalstad / naar dezelfde sterren loert / Het liefst werd ik vraagteken / voor wie goed keek Als deze laatste regels van de Raaskalbomfukkerz door je brein nog niet verwerkt zijn, word je alweer in de volgende zondvloed aan maatschappelijk getinte poëzie ondergedompeld. De mix van elektro, hiphop, poëzie en een overtuigende goed aangeklede presentatie vormen een absurdistische sfeer. De stortvloed aan tekst wordt half verteerd en door de saus van beats en indringende blikken van De Stille Vennoot door je hersenpan gesmeerd. Een niet alledaags optreden zaterdagavond in het Patronaatcafé, maar voor Joshua Baumgarten is dan ook niks te gek. Onder de noemer Irrational Library organiseert deze Amerikaanse Haarlemmer meer dan regelmatig clubavonden in zijn woonplaats. De bands die mogen optreden worden op basis van slechts één richtlijn geselecteerd: meneer Baumgarten moet de muzikanten leuk vinden. Genre of reputatie doet niet ter zake. Het gevolg is dat je tijdens Irrational Library van het ene uiterste in het andere uiterste kan belanden. De avond die de zo zelfverzekerde Raaskalbomfukkerz afsluiten, wordt enkele uren eerder geopend door het schuchtere Se7en. Het gonst in het café dat deze Haarlemmers hun podiumdebuut maken, en dat zou op basis van hun uitstraling wel eens heel goed kunnen kloppen. De koppies staan naar beneden gericht, het lange haar hangt voor de gezichten. Enkel de zangeres lijkt zeker van haar zaak, maar juist bij haar zou enige terughoudendheid op z'n plaats zijn. Haar schreeuwerige, op sommige momenten ronduit valse zang doet de wat vlakke rammelrock bepaald geen goed. Enige oefening is bij Se7en nog wel gewenst, horen de aanwezigen. Dan maakt Tiger String Ensemble toch wat meer indruk. Maar wat wil je ook, met zo’n bandnaam. Het is verbazingwekkend hoeveel geluid dit Haagse tweetal kan produceren. Het rauwe gitaarwerk in combinatie met hardrocktempo’s doen heerlijk vuig aan. Natuurlijk duurt het nooit lang tot de naam White Stripes valt als slechts van gitaar en drums gebruik wordt gemaakt, maar gezien de pit die de nummers van Tiger String Ensemble bevatten is een vergelijking met het Amerikaanse duo niet onterecht. Van de hak op de tak, dat is een avondje Irrational Library. Dit besef dringt tot je door als je vervolgens Raaskalbomfukkerz op het podium ziet. Voor een eerste kennismaking is het zien optreden van deze formatie een must. Alles wat de twee mannen op het podium doen, komt diep uit hun eigen overtuiging. Het raakt je, zonder dat je gelijk begrijpt waar het over gaat. Als je tenminste kunt blijven luisteren naar hun intrigerende muziekstijl. Teksten lijken totaal onsamenhangend en daadwerkelijk raaskallend de microfoon ingevloekt te worden. Wie goed luistert (of de teksten naleest) komt erachter dat er wel degelijk verband en een verhaal inzit. Maar zelfs het nalezen van de lyrieken lost lang niet alle vraagtekens op. De muziek van Raaskalbomfukkerz is duidelijk niet voor de doorsnee luisteraar weggelegd, maar die zal je sowieso niet treffen op een eclectisch avondje Irrational Library. Gezien: Se7en, Tiger String Ensemble, Raaskalbomfukkerz Patronaat (café), Haarlem, zaterdag 9 februari 2008