Voorafgaand aan hun cd-presentatie was het eerst tijd voor het voorprogramma: I passed, I failed. Een eveneens uit Heerhugowaard afkomstige band die nu zo'n half jaar bezig is. Een typische emocoreband. Ze speelden een strakke set en het zijn prima muzikanten. Hun zanger zou wat meer “body” in zijn stem kunnen gebruiken, hij klonk af en toe wat iel, maar maakte dat qua podiumpresentatie dan weer goed. Daarna was het dan tijd voor Ileum. Zij en hun geluidsman moesten even op gang komen, maar binnen een paar nummers zaten ze er helemaal in. Hun mengeling van jaren negentig grunge (Nirvana), stoner- en alternatieve rock (Queens of the stone age) klonk fijn en alle vier de bandleden kunnen lekker spelen. De band bestaat uit de broers Bas (gitaar) en Frank de Vries (drums), Rob Bosdijk (gitaar) en Michel Giardina (bas). De zang werd afwisselend verzorgd door de drummer en beide gitaristen en er werd veelvuldig samen gezongen. Waarbij Bas de lage, schorre stem had, Rob de hoge, en Frank er qua stem lekker tussenin zat. Halverwege hun set hadden ze een verrassing voor ons. Er kwam een toetsenist met een Roland wat doen, terwijl ondertussen een paar stoelen en een berg kaarsen het podium op werden getild. Ileum had besloten om ook een gedeelte akoestisch te doen. De gitaristen op akoestische gitaar en drummer Frank op een cajon (houten kist met klankgat, waar je ook op kan zitten) en met een rammelei. Alleen bassist Michel speelde elektrisch. Hij was ook de enige die zich er wat minder lekker bij leek te voelen, maar ja, het is op een stoel natuurlijk een stuk minder lekker posen dan met één voet op een monitor. Verder maakte deze akoestische set vooral duidelijk dat de nummers er prima bij overeind bleven, en hoe bijzonder mooi de samenzang tussen de drie zangers wel niet is. Vervolgens moesten ze natuurlijk nog even lekker elektrisch knallen. Met nummers van de cd, van voor de cd, die de cd niet gehaald hebben en alweer nieuwe nummers. Kwalitatief ontliep het elkaar niet veel, het is gewoon een erg fijne band. Niet super vernieuwend, maar dat hoeft gelukkig ook niet altijd. Duidelijk was ook dat ze er alle vier een hoop plezier in hadden en erg blij waren om hun cd te kunnen presenteren. Na een uitgebreid bedankrondje en een korte toegift kwam de avond aan zijn eind. En als hun cd lijkt op wat ze live doen, mogen ze daar zeer zeker trots op zijn.