In samenwerking met het Patronaat speelt de Britse band Tindersticks op een mistige maandagavond in december in het Philharmonie in Haarlem. Weer eens wat anders dan een ‘normaal’ concert, zo’n grote zaal met comfortabele stoelen. En wat een prachtig geluid!

In het voorprogramma staat het Deense duo Murder. Twee mannen, slechts gewapend met een akoestische gitaar en hun stembanden. Hun show is minstens even ingetogen als hun muziek, en een vergelijking met hun Noorse collega’s van Kings of Convenience is zeker niet vergezocht. Met hun stemmige, gevoelige muziek en een paar leuke grapjes tussen de nummers door is Murder een waardige opener voor Tindersticks.

Na een korte pauze betreedt de hoofdact het podium. Na een introductie, waarin de bandleden één voor één opkomen en beginnen te spelen, start de band het nummer Yesterdays Tomorrows in, een nummer van hun laatste album The Hungry Saw. Dit album is gemaakt door de drie bandleden die zijn overgebleven, nadat de band in 2006 uit elkaar is gegaan en in 2007 weer deels is samengekomen.

Een van de meest bijzondere kenmerken van Tindersticks is toch wel het unieke stemgeluid van leadzanger Stuart Staples. Zijn lage, dromerige stem waarmee hij soms mompelt of bijna fluisterend zingt, en waarmee hij op andere momenten juist hard en vol emotie uithaalt, maakt de muziek heel bijzonder. Daarbij wordt de band af en toe ook nog bijgestaan door strijkers en blazers. En dat in de mooie grote zaal van het Philharmonie: een bijzondere avond is gegarandeerd. 

De combinatie van een comfortabele stoel in een warme zaal en een goede band die een lange set van vooral vrij rustige liedjes speelt heeft echter ook zijn nadelen. Het wordt op een gegeven moment, zo halverwege de show, wel erg lastig om de aandacht er volledig bij te houden. Maar het tij keert als de band het titelnummer van het laatste album inzet. De luisteraar zit weer rechtop in de stoel.

De band sluit af met het nummer The Turns We Took. Dit nummer wordt gevolgd door een denderend applaus en een staande ovatie. De bandleden komen nog terug om drie nummers te spelen, waaronder het opzwepende Her, waar een flinke dosis surfmuziek aan is toegevoegd. Als de toegift en de tweede staande ovatie voorbij zijn, is het gedaan met de pret. De Tindersticks hebben een bijzondere en interessante show neergezet.

Gezien: Tindersticks, Murder
Philharmonie, Haarlem, 15 december 2008