Rap en theater zijn twee kunstvormen die niet in een evidente verhouding tot elkaar staan. Rap, de kunst van het ritmisch vertellen van een verhaal, gaat zelden gecombineerd met een diepgaande visuele uitbeelding. Eerder wordt gebruikt gemaakt van imposante lichaamstaal en een grote dosis energie. Theater, daarentegen, is de kunst van het uitbeelden van een verhaal, waarin woorden een haast ondergeschikte betekenis krijgen. Wanneer de kracht van het woord van Brainpower in de setting van het theater worden aangekondigd op één flyer, zijn de verwachtingen hooggespannen. De theatertour van Brainpower strijkt neer in de kleine zaal van de Vest in Alkmaar. Bij binnenkomst oogt het podium vrij leeg. Links van de centraal gepositioneerde dj-set staan twee door spotlights verlichtte stoelen, rechts een klein katheder. Over de speakers klinkt de stem van Brainpower: “ff de deur openen”. De deur van de linkernooduitgang wordt geopend, een oversized geklede individu met een zak over zijn hoofd loopt richting de stoelen in het spotlight en neemt plaats. Als even later de zak van het hoofd wordt getrokken blijkt dj TLM onder de zak te schuilen, en staat Brainpower achter de draaitafels. Een rustig gelach gonst door de zaal, en Even Stil wordt ingezet. Vanaf het eerste moment is duidelijk wat een theatershow van een regulier optreden onderscheidt. De stem van de rapper staat in verhouding hard tot de muziek. Dit zorgt ervoor dat de teksten harder en rechtstreekser binnenkomen dan normaal het geval is. Dat wordt nog eens ondersteund door de articulatieve kwaliteiten van Brainpower. Tegelijkertijd zorgt de zachtere muziek voor een andere ervaring van die muziek. Iedereen zit immers stil op een stoel te kijken naar een rap, niemand hoeft aangespoord te worden tot bewegen. Door het gematigder volume van de muziek ontstaat een leegte in het optreden. Dat is de ruimte waar theater om de hoek komt kijken, de ruimte waar het vertelde verhaal ondersteund kan worden door het beeldende karakter. En daar wringt de schoen een beetje bij de theatershow van Brainpower. De show heeft onmiskenbaar elementen van een theatershow in zich. Zo draagt Brainpower van achter het katheder een monoloog voor over Move The Crowd van Eric B. & Rakim, het nummer dat definitief zijn interesse in rappen heeft gevestigd. Hoewel de tekst inhoudelijk best vermakelijk is, wordt de tekst veel te snel voorgedragen. Hierdoor is het lastig tot de kern van de tekst door te dringen. Kort daarop wordt het nummer De Vierde Kaart ingezet. Aan het einde van dit nummer loopt Brainpower zoekend over het podium, om niet lang daarna een pluchen hart te vinden. De rapper introduceert vervolgens dj TLM, die het publiek aan de hand meeneemt naar de roots van hiphop. Hij creëert op onnavolgbare wijze met twee oude soulplaten ter plekke een nieuwe beat. Als Brainpower daarna nog freestylt over door het publiek voorgestelde woorden als “wazemkap” en “ponskaartje” is de muzikale reputatie van het duo bevestigd. Toch overtuigt de theatershow niet echt. De leegte van een groot podium in combinatie met minder luidruchtige beats roepen om een extra element in de muzikale show. Een lijn, een verbindend verhaal tussen de nummers. Helaas is een dergelijke lijn niet te vinden. Bovendien kan de rapper met zijn performance het podium niet goed vullen. Feiten die an sich leuk zijn en bijdragen aan theater, zoals gemaskerd het podium opkomen, vervullen geen functie in een groter geheel. Het lijken steeds opzichzelfstaande gebeurtenissen. Het enige moment dat het publiek echt naar het podium wordt getrokken, is tijdens de a capella van Je Moest Waarschijnlijk Gaan. Helaas wordt ook dit moment verstoord door een ongepast harde beat aan het einde van het nummer. Al met al neigt de theatershow meer naar een normaal optreden van Brainpower. Maar dan zonder de sfeer die een poppodium met zich brengt. Gezien: Theatertour Brainpower Wanneer: 25 april 2008 Waar: Theater De Vest, Alkmaar