Silkstone is here in your world

Nu nog de kleine zaal plat, volgende keer de grote?

Tekst: Miranda Huibers Foto's: Ary-Jan de Witte, ,

Silkstone, Tangerine en Patronaat. Voeg dit samen en wat krijg je? Juist. Een Haarlems onderonsje. Een jonge band die de bekendheid opzoekt en een grootheid die blij is met het komende festivalseizoen zodat ze lekker veel kunnen spelen. Samen geven ze een goede show weg.

Nu nog de kleine zaal plat, volgende keer de grote?

In de kleine zaal van het Patronaat heerst vanavond een goede sfeer. Reden genoeg daarvoor aangezien er twee Haarlemse bands optreden: Tangerine en Silkstone. Allebei hebben zij al eerder in deze zaal gestaan en ze hebben er dan ook veel zin in. Het voorprogramma Tangerine is een leuke pop/rockband die prima aansluit bij het genre van de Britse rockbandjes van de afgelopen tien jaar. De band, die bestaat uit twee gitaristen, een bassist en een drummer, zou niet misstaan in het aankomende festivalseizoen en sommige nummers hebben zeker hitpotentie. Vooral het laatste nummer Stars klinkt lekker, waarvan ze het refrein voordat ze van het podium verdwijnen, nog een keer inzetten bij wijze van toegift. Dat Silkstone zeer blij is om terug te zijn op het podium is duidelijk merkbaar. Vanaf 2003 hebben ze veel optredens in binnen- en buitenland gedaan en in 2006 wordt gestart met de opnames van het tweede album. Na wat moeilijkheden ligt in februari 2008 dit album dan eindelijk in de winkel. Reden voor deze vertraging is de breuk met BMG. Een maand voordat het album Here in your world in de winkels ligt, verschijnt de gelijknamige eerste single van dit album op de radio; Silkstone is terug. De kleine zaal van het Patronaat is volledig uitverkocht. Volgens zanger Niels misschien omdat het een Haarlems onderonsje is, maar dit maakt het ook wel zo gezellig. Zo gezellig dat het publiek maar moeilijk stil is te krijgen bij het nummer We always say. Het kleinere nummer van het album wil de band zo puur mogelijk brengen met een publiek dat stil is. Puur wordt het absoluut gebracht, stil wordt het helaas niet helemaal. Het samenspel van de bandleden is leuk om naar de kijken. Vooral gitarist Frans staat praktisch de hele avond lachend op het podium en sleept zijn collega’s daarin mee. Tijdens het nummer Lady laten de muzikanten zich helemaal gaan op solostukken waardoor de sfeer ontstaat van een jamsessie, en tegen het einde van de avond wordt het nummer It takes more opgedragen aan een stel dat over twee weken in het huwelijksbootje stapt. Tussen de nummers door wordt bekend gemaakt dat de band toe is aan een nieuwe single. Gekozen is voor het nummer Out of my league dat eind april uitkomt. Een goede keuze, gezien de reacties in het publiek. Zanger Niels vraagt zich af of ze de volgende keer toe zijn aan de grote zaal van het Patronaat. Met alle optredens in het verschiet dit festivalseizoen, zit de kans er dik in dat dat gaat lukken.