Bij Cuby and the Blizzards gaat het om de muziek

I woke up this morning…

Tekst: Roeland van den Beemd Foto's: Alexander Moerland, ,

In trainingsbroek bestijgt Harry Muskee het podium van P3. Bij Cuby and the Blizzards hoef je geen show te verwachten. De muziek, waaronder een handvol covers, staat nog steeds centraal bij het bluesgezelschap.

I woke up this morning…

Zondagmiddag, half 4. De grote zaal van P3 in Purmerend is goed gevuld. Aan het publiek is te zien dat Cuby and the Blizzards al een tijdje meegaan. De band rond Harry Muskee stamt uit de jaren zestig en heeft vaak gewisseld van leden. Zo heeft Herman Brood nog een tijdje als pianist gediend. En in het verleden toerde Van Morrison samen met het bluesgezelschap. Na het intro komt Harry op in zijn trainingsbroek. Het lijkt er niet op dat hij vanmorgen heeft staan dubben over wat hij moest aantrekken voor het optreden. Hij heeft een zwart petje op zijn hoofd en staat als hij even niet zingt met zijn handen in zijn zakken. Bassist Herman Deinum, moet inmiddels het gehele optreden zitten. Wat dat betreft kun je van deze mannen weinig show verwachten. Af en toe doet Harry een twijfelachtig danspasje wat niet kan overtuigen. Maar het gaat uiteindelijk om de muziek. De band wordt gedragen door Herman Deinum. Die met zijn P-bass en Hartke-stack een heel massieve bassound heeft en zeer strak speelt. Helmig van der Vegt heeft zijn Hammond-orgel met Leslie-speaker meegebracht. En het geheel wordt ingekleurd door gitarist Erwin Java, die fantastische solo’s uit zijn gitaar haalt. Harry Muskee klinkt erg bleusy, vooral tijdens Backstreet over zijn jeugd in de arbeidersbuurt. Maar hij kan niet echt meer overtuigen. Hoewel John Lee Hooker al werd geëerd in de theatertoer die de band in 2004 deed, wordt ook nu aandacht geschonken aan het Amerikaanse bluesicoon. In de vorm van Boom, Boom, Boom, Boom en Sugar Mama. Het zijn niet de enige covers. Ramblin On My Mind van Robert Johnson komt langs met een trombonesolo met enkel basbegeleiding. Ook ‘Hermanus Brodus’ krijgt nog een ode in de vorm van Another Day, Another Road. Nadat de band terug gekomen is van een pauze, “Ga even wat drinken, dat doen wij ook”, worden de leden ondersteund door een blazerssectie. Trombone, trompet en saxofoon spelen strakke, puntige partijen. Natuurlijk komt Window Of My Eyes nog langs, om daarna het optreden knallend af te sluiten waarbij Erwin Java achter zijn hoofd om gitaar speelt. Gezien: Cuby and the Blizzards P3, Purmerend, 13 april 2008