65Daysofstatic en Oceansize rocken bruut

Twee toppers in het genre laten Haarlem zien waar ze hun naam aan te danken hebben

Tekst: Jochem Boom Foto's: Jorinde Reijnierse, ,

Oceansize en 65Daysofstatic zijn twee bands die inmiddels hun erkenning verdiend hebben. Beide bands speelden afgelopen vrijdag in de grote zaal van het Patronaat.

Twee toppers in het genre laten Haarlem zien waar ze hun naam aan te danken hebben

Hoewel Oceansize en 65Daysofstatic vaak onder het kopje prog rock worden geschaard zit er tussen de twee bands een wereld van verschil. Dit betekent een gevarieerde avond met twee toppers in hun genre. Er is vanavond een groot verschil te zien in de toestroom van het publiek. Voor de sferische, soms licht naar emo neigende muziek van Oceansize trekt duidelijk een jonger publiek aan dan de ritmisch meer complexe muziek van 65Daysofstatic. 65Daysofstatic weet al vanaf de eerste noten het publiek te grijpen. De opening ontbeert de kenmerkende gitaarmuur en bevat subtiele electronica die langzaam overloopt in het eerste nummer. Vanaf dat nummer laat de band zich meteen van zijn beste kant zien. De al erg complexe breakbeats die uit de laptop komen worden nog eens loeistrak aangevuld door de drummer. Hieroverheen een tapijt van een lekker laag gestemde bas en overstuurde gitaren. Dit alles wordt ondersteund door een extreem energieke show. De gitarist vliegt alle kanten op en de bassist weet ook niet van stilstaan. Ook de opbouw van de nummers is van een bijzonder kaliber. De abrupte tempo- en stemmingswisselingen volgen elkaar in rap tempo op, alsof het niks is. Het tempo ligt constant hoog, maar gelukkig zijn er nog wel een aantal rustpuntjes, die zelfs uitmonden in een stukje ambient. Na een klein uurtje waar we ook nog een erg leuk technointermezzo voorgeschoteld krijgen is het alweer tijd voor het laatste en ongetwijfeld beste nummer. Hierin vallen de elementen die de band gebruikt perfect in elkaar. Oceansize tapt muzikaal uit een heel ander vaatje. De nummers zijn minder complex, maar hebben wel een gelaagde opbouw. Deze lagen worden ieder nummer erg mooi naar een hoogtepunt gebracht. De stem van Mike Vennart is hierbij een belangrijk element. Echter juist door deze opbouw van de nummers wordt de muziek jammergenoeg een beetje eentonig. Voor de fan die alle nummers kent zijn er vast genoeg dingen te horen om de eentonigheid te doorbreken, maar als je de nummers niet goed kent wordt het al snel een lange aaneenschakeling van bijna identieke nummers. Dit is natuurlijk maar een klein minpuntje op een verder bovengemiddeld goed concert van twee bands die je zeker een keer moet gaan bekijken als de kans zich voordoet. Gezien: 65Daysofstatic, Oceansize Patronaat, Haarlem, 18 april 2008