Whispering Sons houdt de aandacht hoog en de whispers laag Whispering Sons houdt de aandacht hoog en de whispers laag

Eerst was het aan ONIKI ADIM. Deze driekoppige band uit Den Haag heeft het heft in eigen handen genomen voor het spelen van deze supportshows. De zanger, zelf een groot fan van Whispering Sons, heeft de stoute schoenen aangetrokken en gemaild om te vragen of ze een voorprogramma nodig hadden. En hier staan ze! Wij wisten niet goed wat we konden verwachten toen we lazen dat het genre van postrock tot aan Turkse folk reikt, maar al gauw wordt duidelijk dat het iets enorm indrukwekkends is. De donkere gitaar en synth klanken gaan perfect samen met de intense vocals van de zanger. De toon is met dit voorprogramma gezet en Heerlen is duidelijk onder de indruk van wat ze hebben gezien. 

Bij het inzetten van het eerste nummer ‘Balm (After Violence)’ vragen wij ons af of het publiek de aandacht erbij kan houden voor de Belgische postpunkband. Er schijnt nog veel licht en er is nog veel geroezemoes, terwijl de duistere klanken van de muziek en de intense vocals van Fenne alle aandacht verdienen. Gelukkig zetten ze bij het tweede nummer krachtiger en luider in, waardoor iedereen snel de mond wordt gesnoerd en niet anders kan dan aandachtig luisteren. Zelfs na meerdere shows te hebben gezien blijft het betoverend om deze diepe en intense stem te horen komen uit een jonge vrouw. Wanneer zij “Goedenavond Heerlen” zegt, klinkt er een enthousiaste, luide “Goedenavond Fenne!” terug, waarna iedereen gelukkig de aandacht erbij houdt.

Door nummers af te wisselen die luid en indrukwekkend zijn met zachte, kwetsbare en intense nummers, weet de band de rest van de set het publiek vast te houden. Hoewel sommige bezoekers zich tijdens de rustige nummers moeilijk kunnen beheersen om niet toch al het weekend door te nemen, weten ze het gros van de mensen de mond te snoeren. Dit resulteert in een geweldige show die voorbij lijkt te vliegen. Als het aan ons ligt, zijn dit soort shows ook waar de kracht van Whispering Sons ligt: kleine zalen waar het publiek keihard wordt meegesleept, in plaats van grote festivals met duizenden mensen.

De nieuwste plaat is inmiddels al een jaar uit. De band is hierbij een andere richting ingeslagen, waarbij sommige nummers meer upbeat en vrolijker klinken. Het is heel goed om te zien hoe de band deze nieuwe stijl net zo intens weet te brengen als de duistere hits van hun debuutalbum, zoals ‘Hollow’ en ‘Alone’. De avond wordt afgesloten met het nummer ‘Stalemate’ en het publiek blijft tevreden en betoverd achter. Wij kunnen alleen maar uitkijken naar wat deze band in de toekomst nog voor ons in petto heeft.