Jong en oud talent stelen de show op Sint Rosa Festival Jong en oud talent stelen de show op Sint Rosa Festival

In de Spiegeltent Majestic staan vanmiddag drie jonge talenten geprogrammeerd. In een nog vrij lege tent doen de guys van DOLS de aftrap. Frontman Chris Dols brengt met zijn band verhalende songs en leedjes, in het Engels en in het dialect dus. Dat Chris ook historicus is, blijkt onder meer uit de vele nummers over petites histoires uit de Limburgse geschiedenis. Zo bezingt hij in ‘Geis oet de Flesj’ de Maastrichtse carnavalsrel uit 1965. Het nummer ‘Gein Luuj van Pen en Pepier’ is gebaseerd op de trouwakte uit 1817 van zijn voorouders, die destijds een kleinschalige akker in Munstergeleen bestierden. Uiteraard ontbreekt ook een nummer over de sluiting van de mijnen niet: het licht melancholische ‘Emma’. De setlist bestaat uit poppy luisterliedjes met af en toe een rafelig rockrandje of bluesy sound. Een relaxt begin van onze festivaldag.

F.I.X. uit Roermond mag je nauwelijks nog een ‘jong talent’ noemen. De band timmert immers stevig aan de muzikale snelweg en dat blijkt ook uit de vele festivalgangers die de spiegeltent instromen. Met het openingsnummer ‘Freaking Out’ wordt meteen de toon gezet en weten we: dit wordt een heerlijk rockende show. Dat het geluid niet geweldig is – zo is een gitaarsolo nauwelijks te horen – doet niets af aan de energie die F.I.X. opwekt. Puur en ongepolijst met rauwe edges, oprecht en authentiek. Uiteraard brengen ze naast nieuw werk ook nummers van hun EP uit najaar 2024, waaronder de ijzersterke titelsong ‘Twisted’ en het stevige ‘Pair Of Hands’. De tien songs op de setlist vormen stuk voor stuk een smakelijke mix van rock uit de jaren zeventig en hedendaags geluid: vette riffs, groovy drums en scherpe zang. Live leveren de mannen bovendien een aanstekelijke en overtuigende performance, met een spelplezier dat ervan af spettert. Frontman Jordy springt af en toe het publiek in, dat het allemaal fantastisch vindt. En dat is het ook. Over twee weken organiseert de band een minifestival bij Landbouwbelang in Maastricht. Check hun insta voor de details. Tot dan!

De alternatieve indie-rockband Martin Sillen is ook al een tijdje bezig met een opmars. Met stevige grooves en mooie harmonieën brengt de band een verrukkelijke muzikale mix van klassieke poprock met een moderne twist. Dat lekkere basloopje in ‘Gone Away’, die softe stonersound van ‘On Your Feet Again’, en dat alles gecombineerd met uitstekende zang. Hun meest recente single ‘A Long Way Home’ heeft absoluut hitpotentie. De nummers zijn muzikaal niet de meest verrassende of vernieuwende, maar ze liggen allemaal lekker in het gehoor en worden streeploos over de bühne gebracht. Het prachtige ‘Ohio’, een cover van Neil Young, past perfect in het repertoire. Voeg deze band maar gerust toe aan je online playlist, je zult er geen spijt van krijgen.

Zo’n mix van muziek, kermis, circus en theater trekt bezoekers van diverse pluimage. Dat brengt een aparte sfeer, met volop ruimte voor bijzondere ontmoetingen en hilarische gesprekken. Backstage ontmoeten we Marc. We vragen hem of hij ook muziek maakt en waarom hij zo’n rare broek aan heeft. Het levert een komisch gesprek op. Hij blijkt klarinet te spelen, maar is hier als (straat)theatermaker. “Google maar op ‘Circus of Life.” En: “Zet je dat van die rare broek ook in het artikel?” Tuurlijk.

Hoewel we eigenlijk alleen op het festival zijn voor de jonge talenten in de Majestic, blijven we plakken en zo ontdekken we nog meer moois. Neem Lucas Hamming, die in de tent Chapiteau een puike show geeft. Volgens de website brengt hij ‘indie met een vleugje pop of pop met een vleugje indie’ en dat klopt helemaal. Een soort Beach Boys meets Bruce Springsteen met de springerige energie van Mika. Na een ritje in een kermisattractie – want als je dan toch op Sint Rosa bent… – worden we in de Spiegeltent Idolize omvergeblazen door Martha High & The Funky Divas, die een ode brengen aan de originele soul sisters uit de sixties. In oogverblindende luipaard-outfits brengt het drietal, begeleid door de band Funk Unlimited, onvervalste soul naar Sittard. De inmiddels tachtigjarige High, die in de jaren zestig nog met James Brown heeft getoerd, maakt er met haar ensemble een waar feest van. Hilarisch wordt het wanneer ten tijde van de toegift een paar mannen op het podium wordt uitgenodigd voor een danswedstrijdje – met het publiek als jury – als opwarmer voor het slotnummer ‘Too tough for Mr. Big Stuff’. Na nog een snel bezoek aan de Gumbo Kings met hun ruige deltablues en Biki Baya met hun zomerse Afrikaanse feestmuziek sluiten we deze heerlijke dag af.