Danique Bol: “Ik ga mijn kwetsbare kant niet verborgen houden, ik schrijf er gewoon over” Danique Bol: “Ik ga mijn kwetsbare kant niet verborgen houden, ik schrijf er gewoon over”

“Hoe blij ik ben met de EP?? Onwijs blij! Ik ben er echt heel erg trots op”. De toon is gezet als we met Danique Bol praten over haar debuut Onvervalst. Tijdens ons gesprek breekt het wolkendek open en zet de zon haar Amsterdamse appartement in een warme gloed. Toeval? “Ik ben ook blij dat ik de liedjes eindelijk mag delen met de wereld. Het heeft heel lang geduurd tot ik deze stap überhaupt durfde te zetten. Ik schrijf al bijna tien jaar liedjes. Alleen vond ik ze niet goed genoeg, of had ik niet de juiste mensen om mij heen. Nu viel alles op zijn plaats.” Spannend vindt ze het nog wel. “Ja natuurlijk, ik kan nu niet meer terug. Maar het is al zo lang alleen van mij geweest. En nu is het is zo lekker dat je het aan de mensen kan geven. Zo van: “Doe ermee wat je wilt. Het is nu ook van jullie.” En ik heb veel reacties gekregen! Ook uit hoeken waar ik het niet verwachtte. En dat is heel gaaf.”

Het is duidelijk dat Onvervalst er niet opeens was. Daar zit een heel verhaal achter over de maker, de creator: Danique Bol. Een verhaal dat begint op het Raayland College in Venray. Of ja, eigenlijk natuurlijk al veel eerder. “Ja, ik ben mijn hele leven al makend geweest. En na de middelbare school wilde ik graag een creërende opleiding doen. Dus liever creërend dan uitvoerend.” Toch koos ze met de studierichting ‘Musicaltheater’ voor de meer uitvoerende kant. “Ik dacht, dan kan je mooi in musicals en theaterstukken gaan spelen. Maar na mijn eerste jaar in Tilburg ging er toch van alles aan mij knagen. Ik liet dat eigenlijk niet toe en ik dacht: “Kom Danique, je bent achttien jaar. En je bent toch maar mooi aangenomen op een opleiding waar niemand voor wordt aangenomen.” Achteraf gezien is het echt een ego-spelletje geweest en heb ik mijn maak-kant nooit eerlijk belicht.” Maar ze voelde hem wel. “Veel mensen vonden het heerlijk om in glitterpakken te staan. Ik had dat niet. Ik was altijd bezig met zelf creëren. Ik wilde mijn eigen monologen schrijven. Voor mijn afstuderen heb ik ook al mijn teksten en liedjes zelf geschreven. Ik was best eigengereid. Juist omdat ik voelde dat de opleiding niet helemaal een match was.”

Het zijn de twee zijden van de artistieke medaille: het maken en het uitvoeren. “Welke ik dan ben?”, herhaalt ze de vraag. “Ik ben beiden…” En dat klopt. Want naast de creërende Danique, is er ook een uitvoerende Danique. Die bijna dagelijks in de spotlights staat als ‘Charlotte’, de vrouwelijke hoofdrol in de grote musicalproductie ‘Soldaat van Oranje’. “Die uitvoerende kant geeft zeker ook een kick, adrenaline, applaus. Het is ook leuk om bij een musical in een andere rol te kruipen en de persoon Danique even thuis te laten. Maar juist die maakkant heeft iets heel eigens. Daar zit veel meer passie en liefde in.” Zo maakte ze met Lisa Schol het stuk ‘UNGEMAK, waarmee ze als duo ‘Schol en Bol’ meer dan vijftig voorstelling gaf in kleine theaters. “Dat is veel enger en kwetsbaarder. En als je daar dan complimenten over krijgt... Die zijn echt voor jou en voor wat je helemaal zelf hebt gedaan. Zo is het ook met de muziek en met deze EP. Kijk, ik wil absoluut niet arrogant klinken, maar ‘Soldaat van Oranje’ is mijn werk, mijn waanzinnige bijbaan. En daarnaast focus ik mij op mijn muziek. Mijn hart ligt echt bij het maken“, lachend: ”En bij het zelf uitvoeren, natuurlijk.”

De zes songs op Onvervalst klinken heel natuurlijk, alsof ze als vanzelf uit Daniques creatieve pen zijn gevloeid. Niets blijkt minder waar. Daarvoor gaan we even terug naar de coronatijd. “Ik was toen helemaal dichtgeslagen. Eerst dacht ik nog dat ik er gewoon geen zin in had. Maar het was vooral de angst om te schrijven en om dingen te maken. Want dat was juist zo kwetsbaar. Toen ben ik ‘The Artist’s Way’ gaan doen. Dat is een cursus / boek van Julia Cameron, dat je ‘unblocked’ maakt. Daarvoor moest ik elke dag gaan schrijven. Eerst was er wat weerstand, maar dan kom je in een ritme. Sindsdien ben ik echt meer liedjes gaan schrijven. Ik ging meer achter de piano zitten, ging in GarageBand op zoek naar sounds. Want ik wilde het heel graag. En ik wist dat ik het in me had. Maar ik moest het wel nog even gaan doen... En dan opeens kom je in een flow en schrijf je zomaar een lied. ‘Ik Spaar’ heb ik bijvoorbeeld in één middag geschreven. Ik moest gewoon huilen, wat het lied met me deed. Het is heel kwetsbaar, en heel pakkend voor mijn leven op dat moment. Ik werd aan de kant gezet voor een ander en voelde me zo ontzettend verdrietig, maar ook zo ontzettend zwak. Zo zwak dat je dan ook maar op die ander wilt gaan lijken.” Danique raakt het heel treffend door songregels als: “Je vindt vast haar haar mooi – Als het vast zit in een staart en danst – Ooit heb ik ook lang haar – Oh, Ik spaar, ik spaar, ik spaar”. Kijk, iedereen ziet mij altijd als een heel zelfverzekerde vrouw, die alles wel voor elkaar heeft. Maar dat kwetsbare is dus ook een kant van mij. En die ga ik niet verborgen houden. Ik schrijf er gewoon over.” Op de EP Onvervalst doet ze dat in twee richtingen. “Het lied ‘Genade’ is rauw en ongecensureerd. Dat heeft heel veel pit. Aan de andere kant staat een song als ‘Mist’. Daarin zit dan die kleine, verfijnde kant. Ik heb die beide kanten wel in mij, vind ik.”

En leren we Danique dan ook goed kennen, juist door die teksten? “Ja, ze gaan over de afgelopen twee jaar. Ik had het er laatst over met mijn twee beste vriendinnen: “Danique, jij opent zo je eigen ziel. Jij laat mensen naar binnen kijken.” Dat zouden zij niet durven. Voor mijzelf was het maakproces in ieder geval heel helend. Het was een duistere periode. En dat er dan zoiets uit mag komen... Het is een soort revanche voor je eigen ziel, voor waar je hebt gezeten. Onvervalst is ook een ontzettend eerlijke EP. De teksten zijn niet helemaal autobiografisch, maar zeker wel voor een groot deel. En alle gevoelens heb ik absoluut zo doorgemaakt. De liedjes gaan ook over mijn denkwijzen of over wat ik om mij heen zie gebeuren. Zo is ‘Wacht mijn lief’ een soort spiegel hoe social media ons kan opslokken in een soort verborgen narcisme.” Als we het toch over dit nummer hebben... komt de beeldende video ook uit jouw creatieve brein? “Ja, het is mijn concept. Ik wilde het een beetje retro, zonder dat het in een andere tijd hoefde af te spelen. Daar heb ik de locatie ook op gezocht. De choreo heb ik uit handen gegeven, maar ik wilde het wel in deze stijl. Ik dans zelf natuurlijk ook veel en ik vond het leuk om dat ook in een videoclip te gebruiken. Maar hoe je de video interpreteert, dat laat ik aan jou over. Dat is hoe kunst werkt: je ziet altijd jezelf in een schilderij en nooit gewoon een schilderij.”

Danique schrijft haar teksten heel bewust in haar moedertaal. “Ja, ik vind dat heel logisch voor mij. Ik zou nooit in het Engels kunnen schrijven, met al die gevoelens en zo. Ik zal altijd kiezen voor het Nederlands.” Net als enkele van haar voorbeelden. ”Vooral iemand als Wende inspireert mij heel erg. Die komt natuurlijk ook uit de theaterwereld. Maar ook Froukje vind ik een heel nieuwe wending in songwriting. Die heeft echt iets heel moois toegevoegd. En Sef, die vind ik tekstueel ook zo goed.” Bijna verontschuldigend voegt ze eraan toe: “Maar ik luister ook veel Engelstalig hoor, zoals naar St. Vincent of Willow. Vooral St. Vincent geeft mij zoveel inspiratie, zoals zij muziek maakt.”

Voorlopig heeft Danique zeker nog voldoende inspiratie. “Ik ga sowieso nóg een EP maken van zes liedjes. Ik weet nu hoe dat gaat. En dan hoop ik ooit een volledig album te gaan maken.” Met alles wat ze geleerd heeft van haar debuut. “Mijn teksten zijn al helemaal eigen. Daar ga ik niks in veranderen. Maar in het hele maakproces wil nog iets meer ruimte innemen voor mijn eigen vibe.” Het is duidelijk: De maakbare toekomst is aan Danique Bol, alias Danique Jeanne, die met Onvervalst al een persoonlijk en oprecht product heeft losgelaten op de wereld.