Hooverphonic overdondert het publiek in Heerlen Hooverphonic overdondert het publiek in Heerlen

Vanavond staat Hooverphonic op de planken in gezelschap van een strijkkwartet, een pianist en natuurlijk de voltallige band met in het stralende midden een uitblinkende Geike Arnaert. Het concert begint met nummers als ‘Ether’ en ‘2 Wicky’, allemaal gestoken en uitgevoerd in een prachtig theatraal jasje. De band is in bloedvorm deze avond en het publiek bekijkt dit spektakel dan ook bewonderend. Er is niemand die gaat staan, gaat dansen of even enthousiast iets luid door de zaal schreeuwt. De gasten van vanavond worden getrakteerd op een muzikale show van hoog niveau en waarderen dit al zittend dan ook ten volste. Aan het eind van ieder nummer klinkt dan ook een daverend applaus.

We worden meegenomen in een muzikale droom. Van klassiekers als ‘Eden’ tot wat meer onbekende nummers uitgevoerd in polkastijl. Al wordt er enthousiast meegeklapt en hier en daar ook beleefd meegezongen, alsnog houden de toeschouwers zich netjes aan het vooraf afgesproken advies om lekker te blijven zitten, om zo, haast in een trance, de muziek in zich op te nemen. Op zeer ervaren, maar heel spontane wijze neemt Alex Callier, medeoprichter van de band, tussen de nummers door het woord en lijmt zo de setlist feilloos aan elkaar.  Met een opmerking als: “Ik dacht dat Nederlanders, en zeker Heerlenaren, altijd zo energiek waren”, krijgt Callier het publiek aan het lachen en wordt de sfeer stilaan wat losser.

Een overbodige luxe wellicht, om dit publiek wat losser te krijgen, daar het optreden door ons, maar zeker ook door de rest van het publiek in Heerlen als fijn ervaren wordt. Om vanuit de luie stoel Hooverphonic goed te kunnen horen en haast te bestuderen. De samenwerking tussen het strijkkwartet en de band, de bekendere liedjes uitgevoerd op unieke wijze en de betoverende zangkunsten van Geike Arnaert. Dit allemaal in ons opnemend, moeten we onszelf er zo nu en dan aan herinneren om vooral niet met open mond dit schouwspel te bewonderen.

Zoals altijd wanneer we plezier hebben en op zoveel moois worden getrakteerd, vliegt de tijd om en zijn we aangekomen bij het laatste kwart van de show. Een magistrale uitvoering van ‘Mad About You’ gevolgd door 'Barabas' en wanneer het einde klinkt bedankt de band haar bezoekers en loopt van het podium af. De doeken gaan dicht, maar voor de oplettenden onder ons valt het op dat het strijkkwartet nog op haar plaats blijft zitten. Is dit het bekende spelletje “verstoppertje voor volwassenen” en zal de band toch nog terugkeren? Maar natuurlijk! Wanneer ook mevrouw Arnaert weer ten tonele verschijnt, doet zij dit in een prachtige gouden jurk. Dit maakt het geheel af als een fijn geslepen diamant. Zo speelt Hooverphonic haar laatste twee liedjes. Het publiek staat op, nu voor de tweede keer deze avond en overspoelt de Belgische dames en heren met een welverdiend, zeer luid applaus. Het doek sluit voor een tweede maal en er worden al voorzichtig wat jassen aangetrokken.

Hooverphonic heeft nog een laatste verrassing in petto voor het publiek in Heerlen: een prachtig a capella muziekstuk uitgevoerd door Geike en een strijkkwartet. Na een laatste nummer ontvangt de hele band een oorverdovend applaus en terecht: de show in het Parkstad Limburg Theater was een muzikale tijdreis vol diversiteit en kwaliteit. Hooverphonic wist vanavond grootsheid en intimiteit perfect te combineren. Wij hopen deze Belgische grootheden snel weer te zien, in een theater of gewoon weer lekker met de voetjes van de vloer tijdens een concert of festival. Chapeau!