DI-RECT laat de Muziekgieterij in Maastricht betoverd achter DI-RECT laat de Muziekgieterij in Maastricht betoverd achter

The Indien heeft de eer om de volle Muziekgieterij op deze vrijdagavond op te warmen. De vijfkoppige indiepopband rondom Rianne Walther, die trouwens ook uit Den Haag komt, draait zelf ook al een tijdje mee. Zo zijn ze dit jaar genomineerd voor meerdere Edison-awards en hun laatste single ‘Dancing On My Feelings’ is uitgeroepen tot 3FM Megahit. Het is dan ook  een fijne band om naar te kijken en te luisteren, al is niet iedereen in de zaal er mee eens: het geroezemoes komt bij vlagen zelfs boven de band uit. Gelukkig is de stem van Walther beeldschoon en ze laat ons met een haast Selah Sue-achtige stem meedromen met de nummers en de band speelt strak.  Op 15 november staat The Indien in de Nieuwe Nor in Heerlen en we hoeven niet bang te zijn dat ze daar geen avondvullende show zullen neerzetten.

Na een stevige opwarmer door The Indien is het tijd voor de mannen waar het vanavond om draait: DI-RECT. Zodra de lichten in de Muziekgieterij dimmen en de eerste klanken van de band door de zaal galmen, is het meteen duidelijk dat het publiek op één ding kan rekenen: een avond vol muzikale magie. De band zelf is ook een bijzondere verschijning: zo heeft zanger Marcel Veenendaal een hoge hoed, een geruit gewaad en een grote witte zonnebril op, draagt gitarist Spike een glitterblouse (die hij ook nog eens ontzettend goed kan hebben) en Paul Jan Bakker, de andere gitarist in de band, heeft een haardos plus baard waar de gemiddelde goeroe stikjaloers op zou zijn. Vanavond is het druk op het podium; met maar liefst negen man zet DI-RECT een twee uur durende set neer. In die twee uur komende bekende oudere hits langs, zoals ‘Times Are Changing’, maar het zijn de hits van hun nieuwe album die laten zien dat de band nog steeds vernieuwd is en één van de grote spelers in Nederlands rocklandschap blijft. ‘90s Kid’ slaat aan bij het hele publiek en ook tijdens ‘Wasteland’, hun meest recente single, is er geen voet in de Muziekgieterij die stil durft te staan.

Het mooiste aan de band is het plezier dat ze uitstralen op het podium. Ze hebben allemaal individueel interactie met het publiek, Spike springt nu en dan haast solo-moshpittend over het podium en Jamie Westland, de drummer, legt zoveel kracht en energie in zijn drumsolo’s dat we het tot in onze tenen voelen. Het is van begin tot eind een groot spektakel en als ze de eerste keer het podium aflopen kunnen we eigenlijk niet geloven dat we al bijna twee uur onderweg zijn. Maar dan moet het mooiste eigenlijk nog komen: begeleid door Spike op gitaar, komt Marcel weer terug om het nummer ‘All in Vain’ te performen. Hiermee bewijst de band dat, ook zonder de grote show eromheen, hun liedjes en kwaliteiten als een huis staan. Als het laatste nummer, ‘Young Ones’  wordt ingezet, trekken we een conclusie: soms maakt de band de zanger, soms maakt de zanger de band, maar bij DI-RECT maken ze elkaar. En als dan het hele publiek nog een paar minuten na de laatste muziekklanken de vocale riff op eigen houtje doorzingt, dan weet je dat het een avond was die we niet snel gaan vergeten.