De bandbezetting is door de jaren heen grotendeels gelijk gebleven. Naast Buitenhuis zijn dat Benjamin Kribben (basgitaar), Dave Rensmaag, gitaar (de man van de fijne solo’s) en Sandro Assorgia, ook op gitaar en incidenteel piano en tevens met Martin Buitenhuis de belangrijkste componist van hun nummers. Alleen op drums verandert er wat, de oorspronkelijke drummer Louis de Wit stopt in 2018, zijn opvolger Oscar Kraal komt in 2021 te overlijden en nu worden de drumsticks gehanteerd door Ferry Kunst (ex-Indian Askin). Voor liveoptredens zoals vanavond wordt de boel dan nog aangevuld met Patrick van Herrikhuyzen op hammond organ.
Het voorprogramma wordt verzorgd door dj Cristel Ball, die dat vaker doet voor Van Dik Hout. Ze draait vooral nummers van (ver) voor 1990 en weet weinig teweeg te brengen bij het publiek. Dat verandert als de hoofdact stevig begint met ‘Wat Weg Is Raak Je Nooit Meer Kwijt’. Na dit openingsnummer wordt het talrijk opgekomen publiek in poëtische bewoordingen verwelkomt, waarbij vooral de term "Vier de onrust" valt en zo leidt hij ‘Werken Aan Het Wonder’ in. Bij die eerste twee nummers wordt meteen al een begin gemaakt met de vocale rollercoaster, die zeker de eerste helft van de show doorzet. De zang van Buitenhuis heeft in dat deel zijn ups, maar ook zijn downs. Hij maakt het echter veel goed met zijn enthousiasme. Door het hele optreden heen zie je hem vaak een gebalde vuist opsteken als een tennisspeler, die na een lange rally het zwaarbevochten punt binnensleept. Het aanwezige publiek wordt zodoende flink opgezweept.