043: Brakwater, Bongloard en Cola 043: Brakwater, Bongloard en Cola

Het Antwerpse Brakwater trapt de avond af. Uit de monding van de Schelde laat deze band   vooral zien niet zoet te zijn. In een nog wat lege zaal rammelt de band er vanaf het eerste nummer lustig op los waarbij band en publiek nog duidelijk aan elkaar moeten wennen. Het is harde garagerock, ongepolijst, de ene keer meer neigend naar punk, een andere keer weer meer noisy.  Er wordt flink wat fuzz en reverb over de gitaren heengegooid, waarbij de zanger zich regelmatig de longen uit het lijf schreeuwt. Het geluid van de band klinkt vaak wat ongetemd waardoor het soms wat lastig inschatten is waar de nummers heengaan. Halverwege de set, bij het inzetten van het nummer ‘Napalm’, is het ijs - in een steeds drukker wordende zaal - gebroken. Het nummer wordt op 28 november als eerste single uitgebracht en heeft zeker potentie om door een groter publiek te worden opgepikt. Tijdens het laatste nummer ‘PTSDisco’ heeft zanger Lander Kersbergen de gitaar zelf nog ter hand gepakt  om nog één keer een ongebreidelde vloed aan geluid over ons heen te storten. Het nummer moet ook de titel worden van hun eerste EP die naar verwachting komend jaar gereleased gaat worden.

Met Bongloard (waarom hebben we toch steeds de neiging om longboard te zeggen?) rammelen we deze avond verder. Ook nu weer in de basis een flinke portie garagerock gemixt met grunge en postpunk. De drie heren uit Brabant en Den Haag beginnen hun set met het ijzersterke ‘Suits’ afkomstig van hun onlangs uitgebrachte album DYTYR? Vanaf het tweede nummer ‘Problem’ worden onze oren in ieder geval flink geteisterd en ontstaat er al snel een eerste moshpit voor het podium. De zaal is intussen goed volgelopen en het is duidelijk dat Bongloard vanavond de meeste fans voor zich heeft staan. De band heeft er dan ook zichtbaar plezier in. Een nummer als ‘The Mirror’ heeft zeker hitpotentie en klinkt zelfs melodieus. En horen we hier nu een vleugje ‘de Staat’? Stilstaan bij de band blijkt in ieder geval onmogelijk. Want ondanks dat het nergens spannend of vernieuwend wordt, blaast Bongloard je wel van je sokken. Bij het inzetten van het nummer ‘Downwards’ ontstaan er helaas wat technische problemen aan het pedal board van de gitarist waardoor het nummer niet lekker uit de verf komt. Als de band zich realiseert dat ze zijn aangekomen aan de slotfase van hun optreden wordt er flink opgeschakeld en rammen ze er nog (iets te) snel drie nummers in een moordend tempo erdoorheen. Een half uur is duidelijk te kort voor de heren. Het slopende drumwerk van Jan van Asch heeft zijn werk gedaan. Gitarist en zanger Jannes van Kaam is uitgebruld. Hier komt geen carnavalsschmink aan te pas.

Hoe groot is het contrast als de laatste band van vanavond haar opwachting maakt. Het Canadese COLA maakt eerder een introverte indruk hoewel ook hun muziek zonder enige opsmuk wordt gespeeld. Muziek die zich niet makkelijk laat definiëren: op het eerste gehoor klinkt het allemaal heel minimalistisch en gekaderd maar er wordt wel flink opgeschuurd tegen deze kaders. Als luisteraar word je eigenlijk constant uitgedaagd. De nummers kenmerken zich door eigenzinnige constructies. Het klinkt ook allemaal wat staccato waar geen noot te lang doorklinkt. De drummer mept met korte slagen op zijn drumstel waarbij hij zijn armen steeds hoog de lucht in werpt hetgeen een apart zicht geeft. Zanger en gitarist Tim Darcy staat kurkdroog op het podium en heeft een lijzig stemgeluid dat ons bij vlagen laat denken aan de zanger van The Strokes. Maar vooral de mooie baslijnen van Ben Stidworthy vallen op en zorgen voor een afwijkende maar toch groovende postpunksound. Gaandeweg de set kunnen we het optreden alleen maar meer waarderen met als hoogtepunten wat ons betreft ‘Albatross’ en ‘Blank Curtain’ maar dan doen we de andere nummers zeker te kort. Mooi moment: Darcy zegt dat de Muziekgieterij een van de mooiste locaties is waar hij tot nu toe heeft gespeeld, heerlijke oprechtheid. COLA is een band die prikkelt en die we zeker nog een keer willen aanschouwen. Wat ons betreft een COLA met voldoende prik.