Vanaheim overtuigt met muziek als een donker sprookje Vanaheim overtuigt met muziek als een donker sprookje

End of the Dream trapt vandaag af, terwijl de zaal al redelijk gevuld is op dit vroege tijdstip. Zangeres Alysia van deze symfonische metalband komt op met een grote glimlach en weet haar enthousiasme goed over te brengen op het publiek. Haar loepzuivere stem valt op en ook de allerhoogste tonen klinken mooi helder. Hier en daar wordt er al voorzichtig geheadbangd, zeker als de band ‘Dark Reflection’ speelt, een steviger nummer met hier en daar wat prog invloeden. Echt verrassen doet de band niet, maar het is een goede opwarmer deze avond.

Inmiddels loopt de zaal redelijk vol en neemt Xaon het stokje over met hun symfonische death metal. Vol energie betreedt de band het podium en vooral frontman Rob maakt indruk met zijn wilde haardos, baard en lange witte jas. Met zijn intense blik staart hij naar het publiek en zijn enthousiaste gebaren overtuigen mensen om mee te bewegen met de muziek. Wild zwaaiend met zijn armen loopt hij over het podium. Het nummer ‘Wayward Sun’ laat de zaal daveren op een zware baslijn en door prog metal geïnspireerde melodieën. De vocalen zijn niet altijd even sterk, maar de energie van zanger Rob maakt dat meer dan goed. “I see a lot of love here”, roept hij een aantal keer. Of er al sprake is van liefde weten we niet zeker, maar de band overtuigt vanavond in elk geval wel.

Dan is het eindelijk tijd voor de band waar deze avond (bijna) iedereen voor komt: Vanaheim. De band bracht hun eerste EP uit in 2017 en heeft sindsdien al op vele podia gestaan, waarbij ze inmiddels ook een grote schare fans hebben opgebouwd. Dat is goed merkbaar aan het luide applaus waarmee ze ontvangen worden. De band begint met het nummer ‘Onbevangen’, van hun meest recente album Een Verloren Verhaal. De sfeer zit er meteen goed in en we krijgen het gevoel dat we in een soort donker sprookje terecht zijn gekomen. Met lantaarns, beschilderde gezichten en een violiste op blote voeten, dompelt de band het publiek onder in hun muzikale wereld. De muziek van Vanaheim, soms bombastisch, soms episch, maar altijd krachtig en melodieus, zorgt zelfs voor een kleine moshpit. Gelukkig is er ook een rustmoment als er een akoestisch nummer gespeeld wordt, waarna het concert tot een climax komt bij ‘The Dwarven Chant’. Het publiek zingt de intro van het nummer luidkeels mee en de sfeer zit er duidelijk goed in. Met ‘Gevallen in de Nacht’ komt het optreden tot een eind, een waardig einde van een mooie avond!