De avond begint al goed met een optreden van het jonge Vlaamse talent ISE. Met haar wonderbaarlijke stem windt ze de hele zaal om haar vinger. Ze vertelt het publiek over hoe ze in het begin van haar solocarrière vaak in de Bosuil heeft gestaan en blij is om terug te zijn. Ze zingt een aantal van haar eigen liedjes, waaronder haar (tot nu toe enige) single ‘Goodbye Letter’, die ze dit jaar heeft uitgebracht. Tussendoor doet ze ook een prachtige cover van ‘Dead In The Water’ van Noel Gallagher. Haar mooie, rauwe stem is een van de redenen waarom we niet weg kunnen kijken van de jonge ster in wording. ISE heeft onlangs een pianostuk toegevoegd aan haar set, wat zorgt voor een divers optreden. Dit gedeelte is echt prachtig en bezorgt je gegarandeerd kippenvel.
Op 4 mei treedt Portland op in de Bosuil in Weert, als eerste stop van hun tour. Als voorprogramma hebben ze ISE en Isaac Roux meegenomen. We krijgen een combinatie van stijlen te horen en het klinkt allemaal even veelbelovend. Naast de mooie muziek, maakt de sfeer in de zaal de show tot een gegarandeerd succes.
Na ISE is het aan Isaac Roux. Net zoals ISE en Portland heeft ook Roux de Nieuwe Lichting (talentenparcours in België) gewonnen. De muziek van Roux kunnen we zo ongeveer de definitie van indiepop noemen. Met een gitaar om zijn nek en sandalen aan zijn voeten, zingt hij liedjes over hoe de wereld er vandaag de dag uit ziet. Hiernaast vertelt hij humoristische anekdotes over wat hij vindt van de staat van de wereld, of over liefdesavonturen die hij heeft meegemaakt. Hij is heel open en geeft ons echt een kijkje in zijn leven. Daarnaast liggen alle nummers heel fijn in het gehoor en bij tijd en wijle maakt hij er ook een feestje van op het podium. Niet zo lang geleden bracht Isaac Roux de prachtige single 'The Right Place' uit, wat dan ook voor een van de hoogtepunten in de set zorgt. Wederom een heel fijn voorprogramma!
Om 22:00 uur komt de hoofdact, Portland, het podium op. De zanger, Jente Pironet, begint zijn set solo, alleen hij en zijn gitaar. De emotionele spanning is direct hoog en dit zet direct de toon voor de rest van de show. Vooral het schitterende 'Time To Talk' maakt indruk. Vervolgens komt de rest van de band het podium op. Samen doen ze een aantal uptempo nummers, waarmee ze het publiek volkomen van hun sokken blazen. De sfeer in de zaal is gelijk anders, het gaat van rustig genieten van de prachtige stem van Jente, naar je hart eruit dansen op een rocknummer. De muziek van Portland betreft een combinatie van indierock en dreampop, wat het een warm en nostalgisch gevoel geeft. De meest spectaculaire momenten zijn met stip de schurende gitaarsolo’s van Jente en Sebastian Leye, een van de gitaristen. Deze zijn indrukwekkend en ronduit leuk om naar te kijken, het spelplezier spat er vanaf. Op gegeven moment ligt Pironet zelfs op zijn rug tijdens zo’n solo: de band geeft werkelijk alles. Naast alle gitaar- en drumsolo’s worden we ook weggeblazen door de prachtige stemmen van Jente en Nina Kortekaas. De combinatie van hun stemmen is ronduit perfect, ondanks dat ze enorm verschillend zijn. Al met al bracht Portland een set vol afwisseling: van emotionele, stille momenten tot vurig rockende gedeeltes, Portland is nog altijd een band die met gemak een avond kan boeien.