Op wereldreis met Night Beats Op wereldreis met Night Beats

We staan er gewoon weer, op de dag dat bekend wordt dat onze aanstaande regering het plan heeft om de btw op culturele goederen en diensten te verhogen van 9% naar 21%. Het is een gevreesde lastenverzwaring die al voor de verkiezingen boven de markt hing, omdat onder meer de VVD er al campagne mee voerde. De popsector berekende dat het zo’n 400 miljoen kost, en dat zit hem zowel in kosten achter de schermen als in de directe prijs van een concert- of festivalkaartje. Licht gefrustreerd trekken we naar de Muziekgieterij, waar we voor een klein prijsje Trip Westerns en Night Beats mogen aanschouwen.

Trip Westerns uit Brighton speelt psychrock geïnspireerd door rock 'n' roll en r&b uit een ver verleden. Met elementen van surf, western en opzwepende psych warmen ze de nog akelig lege zaal op met een heel fijne set. De bandleden zien er uit alsof ze rechtstreeks uit een westernfilm zijn komen lopen, inclusief cowboyhoed en mondharmonica. Met liefst vier gitaren op het podium weet de band een erg vol geluid neer te zetten, mede gedragen door een ijzersterke drummer. De nummers ontsporen zo nu en dan op een heerlijke wijze, waardoor het geheel nog wat meer kracht krijgt. Niks nieuws onder de zon, maar wel gewoon heel goed. 

Night Beats is bezig aan een uitgebreide tour door Europa en ze passeerden al eerder de Lage Landen door halt te houden in onder andere Brussel, Eindhoven en Groningen. Vanavond de beurt aan Maastricht, waar een klein honderdtal bezoekers is komen opdagen om de groovy psychrock van de Amerikanen te aanschouwen. Als de band 'Hot Ghee', het eerste nummer van de laatste plaat Rajan inzet is meteen duidelijk dat Blackwell een fantastische gitarist is. De ritmesectie die de songwriter heeft meegenomen verdient ook een vermelding: de bassist en drummer mengen het tot een moddervet geheel en het geluid is kraakhelder.

Met de exotische riffs van het openingsnummer wanen we ons in een tropisch oord en op het moment dat de band 'Osaka' speelt zijn we direct in Oosterse sferen. Night Beats neemt ons vanavond mee op wereldreis, waarin we veel invloeden van exotische muziekstijlen terughoren. De band is op hun best als ze het gaspedaal wat verder indrukken en de wat stevigere psychrock de boventoon laten voeren. Helaas vloeit die energie in het middenstuk wat te veel uit de set. De sterke bluessong 'That's All You Got' haalt helaas het tempo wat omlaag en ook de songs die daarop volgen doen ons maar voorzichtig heupwiegen. Niet dat iemand daar last van lijkt te hebben: de zaal applaudisseert hard en de bewondering is (terecht) het hele concert merkbaar. 

Van inheemse woestijnen tot drukke markten in Brazilië en koele rivieren, het is te prijzen hoe divers de nummers klinken. Toch betrappen we onszelf aan het einde van de set op een gaapje. Is het dan saai? Nee. We missen echter wel de 'beats' en het schurende karakter in sommige liedjes. Jammer, want er is inhoudelijk niks aan te merken op de kwaliteit. Met 'Puppet On A String' krijgen we gelukkig nog een welkome dosis cafeïne voor onze kiezen. Night Beats bracht vanavond al met al een sterke set, maar met iets te weinig 'beats' en iets teveel 'night'.