Afgelopen vrijdag 31 mei heeft The Carpenter debuutalbum ‘Salvation’ uitgebracht. De datum achter deze release lijkt niet zomaar willekeurig gekozen. Zanger, gitarist en songwriter Mike Timmerman geeft op zijn Facebookpagina aan dat dit ook de datum is die de loop van zijn leven twee jaar geleden drastisch heeft veranderd. We lezen dat hij verslaafd is geweest en dat hij met de liedjes die op dit album staan deze donkere periode in zijn leven wil afsluiten. Nu de sprankeling en magie zijn teruggekeerd in zijn leven durft hij weer te dromen.

The Carpenter levert maar liefst 15 nummers af die als hoofdstukken uit een persoonlijk dagboek kunnen worden gezien. Het maken van muziek heeft als medicatie gewerkt voor het verslaan van zijn demonen. De liedjes worden gecomplementeerd door gitarist Teun Mens, die ook de productie voor het album op zich heeft genomen. Beide heren kennen elkaar van eerdere bands en hun muzikale bondgenootschap wordt op dit album bezegeld.

Na een korte intro waarop via een transistorradio korte flarden te horen zijn van hun in 2023 uitgebrachte single ‘Carolina’ (het nummer staat niet op dit album), worden we meegenomen in het dromerige ‘Wake Me Up’ dat met zijn heldere akoestische gitaargeluid en mooie backing vocals de toon zet voor de rest van dit album. Gelijkenissen met Passenger en Milow komen bij ons gelijk naar boven drijven. Op ‘Higher and Low’ is het warme stemgeluid van Mike goed hoorbaar en worden we door het pakkende refrein nieuwsgierig naar wat het album nog meer in petto heeft. Op ‘Drowning in the Drink’ verraadt de zanger met welk middel hij zijn gevoelens heeft gedempt in de periode dat hij verslaafd was. De teksten en muziek zijn goed invoelbaar en roepen daardoor een bepaalde melancholiek op, zeker als je weet welke weg de zanger heeft afgelegd om te komen waar hij nu staat.

Zonder aan kwaliteit in te boeten kabbelt het album van het folkpopduo daarna op dezelfde voet verder en hadden we stiekem gehoopt dat ze af en toe eens stevig uit de bocht zouden vliegen. Dat gebeurt helaas niet. Voorzichtig wordt er wel aan het stuur getrokken bij ‘Hanging Around’ waar we ook voor de eerste keer een mondharmonica horen. Dit zorgt voor een welkome afwisseling. Het instrument tilt ook ‘Day by Day’ naar een hoger niveau en we moeten erkennen dat het nummer een bepaalde hitgevoeligheid heeft. Ver weg menen we invloeden van singer-songwriters als Donovan en Jackson Browne te horen. Op de eerder uitgebrachte single ‘Destination Unknown’ is de vergelijking met de eerdergenoemde Milow onmiskenbaar aanwezig en moeten we zelfs denken aan zijn grootste hit ‘Ayo Technology’.

Wat ons betreft had het debuutalbum van The Carpenter wat ingekort mogen worden waardoor onze aandacht waarschijnlijk beter zou zijn vastgehouden. Muzikaal gezien snijdt het zeker hout en zijn wij ervan overtuigd dat een echte timmerman hier zijn passie en ziel in heeft gestopt. Anderzijds zijn we ook de mening toebedeeld dat het gebruik van steeds hetzelfde gereedschap de aandacht doet verslappen en het uiteindelijk een herhaalrecept wordt dat ten koste kan gaan van het luisterplezier. Wij zijn in ieder geval erg benieuwd wat The Carpenter nog meer in zijn gereedschapskist herbergt en zien onze nieuwsgierigheid nu al beloond door het gegeven dat het duo een keyboard meebracht naar de albumrelease afgelopen vrijdag in het Savelbergklooster in Heerlen.