Jera on Air 2024: dag 3 Jera on Air 2024: dag 3

We starten met Changing Tides. Deze Nederlandse band uit het Zuiden heeft een plekje op het affiche bemachtigd door het winnen van de Guts & Glory wedstrijd. De vijfkoppige metalcore/deathcore band speelt als eerste om 12:00, maar dit mag de pret zeker niet drukken. De tent is helemaal gevuld en er zijn ontelbaar veel moshpits en stagedivers te zien. Frontman Kasper zit bomvol energie en is duidelijk dankbaar voor deze kans. De fans krijgen ook een primeurtje én de kans om in hun nieuwe videoclip te moshen. Er is ondertussen namelijk iemand met een GoPro de pit ingestuurd om materiaal op te nemen voor de nieuwe clip. Een knallend optreden en een heel sterk begin van de derde festivaldag. Van deze band gaan we zeker nog veel meer horen!

In the Hawk, een stage gevestigd in een soort boerderij, is het tijd voor de Belgische band RONKER. Ze worden aangekondigd als “de beste band van België”, een gewaagde uitspraak, maar we gaan het zien. De uitstraling en het gitaarwerk heeft iets weg van IDLES, maar dan de brutere versie ervan. Ondanks dat het tempo er lekker in zit, wordt er niet uitbundig bewogen door het publiek. Wel zien we de hele boerderij van voor tot achter headbangen en staat het tot buiten vol. De zanger noemt de show zelf ‘plezant’ en hier zijn wij het eigenlijk wel mee eens. De show is energiek, kwaad, maar ook verbindend.

Tijd voor weer een mengelmoes van verschillende genres. Bob Vylan, ironisch genoeg bestaande uit Bobbie en Bobby, begint zijn show met een stukje middaggymnastiek. Zonder dat hij het hoeft te vragen gaat het publiek erin mee, “Nederland in beweging” is er niks bij. Hierna zit de energie er meteen goed in en krijgen we een mix van grime, punkrock en hiphop voorgeschoteld. “Bob Vylan is killing punk rock” is te lezen op de backdrop, maar als je het aan ons vraagt wordt het er alleen maar beter op! Ondanks de hitte in de gevulde tent gaat iedereen los op de snelle nummers die ingaan op de hedendaagse problematiek in de wereld. Om het niet allemaal even serieus te laten worden, vliegen enkele seconde later de strandballen ons om de oren. Volgende week staat de band op Rock Werchter, dus mocht je ze gemist hebben kun je daar herkansen!

Na flink wat noodweer is de toon gezet voor iets stevigs: Thy Art is Murder. De tent staat goed vol na een mega sing-a-long in de stromende regen. Na het meezingen van Queen en een polonaise door de tent is het eindelijk tijd voor een potje degelijke metal. Wanneer de mannen opkomen is alle regen vergeten, ze komen op met een orkaan van lawaai en voor we het goed en wel doorhebben ontstaat er een gigantische moshpit. Hierna is het nog niet genoeg voor vocalist Tyler Miller. Hij wil de hele tent open zien gaan: “push it back, open it up” zijn de herhalende woorden van deze set. Ironisch genoeg zit er een soort tornado alarm midden in de set, gelukkig is dit onderdeel van de show en betreft het niet opnieuw noodweer!

Crosses is pas vorige week als vervanger aan het affiche van Jera toegevoegd. Het muzikaal nevenproject van Deftones-zanger Chino Moreno en Far-gitarist Shaun Lopez biedt een mix van grimmige alternatieve rock, synth-pop en trip-hop. Als je net van Thy Art is Murder afkomt is dit natuurlijk een mega groot contrast en dit is ook aan het publiek te merken. Waar de muziek van Crosses erg goed in elkaar zit en ze een degelijke show neerzetten, zit het publiek er net iets minder in. We zien veel mensen op de grond zitten of niet weten hoe ze op deze muziek moeten bewegen. Na een uur stagediven en moshen is deze band wellicht net iets te soft voor de Jera-gangers, die hun energie niet kwijt lijken te kunnen.

We zijn een uurtje bijgekomen bij Crosses en gaan door naar een gevestigde metalcore naam. While She Sleeps, opgericht in 2006 in Sheffield, is inmiddels een bekende naam in de metalscene. We zien dan ook de hele dag aardig wat bandshirts van deze band voorbij komen. De temperatuur op het terrein is flink gedaald door alle regen, gelukkig is er genoeg vuur op het podium om de tent lekker op te warmen. Aan moshpits en crowdsurfers geen gebrek wanneer frontman Lawrence Taylor besluit zijn klimskills te testen bij de middenmast van de tent, waarna hij het publiek in duikt. De mannen zetten een strakke show neer, zoals gewend. Wat opvalt is dat de setlist voor 99% bestaat uit nieuwere nummers. Het oudste nummer dat ze spelen is er een uit 2018 van het album You Are We. Hits uit eerdere albums worden vandaag helaas overgeslagen, maar dat deert nergens. De show en uitvoering zijn dusdanig sterk dat While She Sleeps ons, ondanks het bij vlagen matige geluid, een van de grootste hoogtepunten van de dag bezorgt. 

Het is buiten misschien flink afgekoeld, maar in de Raven tent is het bloedheet. Nadat Outerspass de tent nog nét niet heeft afgebroken, is het de beurt aan Gladde Paling. Jera on Air bewijst wederom zijn diversiteit: Gladde Paling, een producer die alles van drum 'n bass tot hard techno beheerst, weet de sfeer er goed in te houden. Behalve eigen nummers en remixen van Nederlandse klassiekers, zorgt Paling er ook voor dat de rockende Jera-gangers in goede sferen blijven. Zo komen er remixen van Drowning Pool, Green Day en Blink-182 voorbij, waardoor het publiek niet stil kan blijven staan. Het familiekarakter van Jera on Air wordt tijdens de set ook duidelijk, want op de voorste rij gaan een paar kinderen van acht tot twaalf jaar helemaal los. Gladde Paling en sidekick Parsa zetten hier vanavond een knalfeest neer voor iedereen en de tent barst dan ook bijna uit zijn voegen tijdens deze set.

De derde dag van Jera on Air komt ten einde, maar niet getreurd, want er staat nog een knallende afsluiter op het programma! Metalcore band Architects is klaar om de zaterdag af te sluiten en vanaf het eerste nummer 'Seeing Red' is het duidelijk dat dit een show wordt om niet snel te vergeten. Confetti, vuur en een zaal die luidkeels meezingt – de sfeer zit er direct goed in. "Move it or fucking lose it," roept frontman Sam Carter en dit hoef je het Jera publiek geen twee keer te zeggen. Behalve een knallende en energieke show zit er ook een bitter emotioneel randje aan. In 2016 is hun gitarist Tom Searle op 28-jarige leeftijd overleden, een verlies dat de band uiteraard diep heeft geraakt. Sindsdien is Architects enorm gegroeid en geëvolueerd. Sam Carter spreekt zijn trots uit om voor zo'n groot publiek op dit late tijdstip te mogen spelen en hij hoopt dat Tom vanuit boven op iedereen neerkijkt. De band heeft de verwachtingen als headliner meer dan waargemaakt. Met een mix van rauwe energie en ontroerende momenten, heeft Architects het publiek een onvergetelijke afsluiting van de zaterdag bezorgd.